"Ένα ταξίδι"

Ένα ταξίδι άρχισε στης μνήμης την ανάγκη, για πηγαιμό σ’ ορίζοντες, χτισμένο

παρελθόν,

φτάνει κι’ έρχεται ξανά στην άκρη του μυαλού μου,

συνάντηση μες στο παρόν, μα ως θέμα απελθόν.

Λάμπει στα μάτια η ιαχή, τρυπά το σώμα η λόγχη,

έρωτας που καραδοκεί κρυφά στη δημοσιά.

Αρχή διαλόγου της καρδιάς και του μυαλού κουβέντα,

πρίμου ανέμου αποδοχή, καπνού λευκού ντυσιά.

« Μη κρίνεις, ίνα μη κριθείς», ελπίδα διαφυλάττων

και μη «νίπτεις τας χείρας σου» όμοιος προς Πιλάτον.

Ένα ταξίδι άρχισε στης μνήμης την ανάγκη, βρήκε το τείχος των παθών κι η σκέψη διερράγη.

Κομμάτια ρίχτηκαν στη Γης° σκύψε και μάζεψέ τα.

Κι αν τα ενώσεις, κίνα τα, σα ‘ναν φτερά και Πέτα!!!!

« Μη κρίνεις, ίνα μη κριθείς», ελπίδα διαφυλάττων

και μη «νίπτεις τας χείρας σου» όμοιος προς Πιλάτον.

Κωνσταντίνος Καραμπερόπουλος 🌹