ΆΓΓΙΓΜΑ ΨΥΧΩΝ

Είναι δυο ψυχές,

που δένουν μαγικά,

ανάσες ενωμένες,

σαν άστρα λαμπερά...

Κι όταν βρέθηκαν,

δε ρώτησαν στιγμή·

απλά ενώθηκαν,

μ’ αγάπη και στοργή...

Ίσως

να μην έχω

άλλη διέξοδο·

ίσως

η ψυχή μου,

δίχως έλεγχο,

να έχει κολλήσει

πάνω σου βαθιά,

χωρίς

να μου δώσει

καμιά

αφορμή ξανά.

Μιλούν ψυχές ερωτικά,

η μια μέσα στην άλλη...

Αγκαλιά ψυχής,

συμπαντική τροχιά·

στ’ αστέρια με πας,

σ ’αλλιώτικη σκηνή ξανά...

Κι όταν βρέθηκαν,

δε ρώτησαν στιγμή

απλά ενώθηκαν,

μ’ αγάπη και στοργή...

© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση