ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ

Σε σύννεφα αγάπης μπαίνω Μια στον άνεμο και μια στη βροχή Πάντα εσύ αεράκι Στην ψυχή αρέσει να βυθίζεται Θα ήθελα να ήμουνα αφρός της...

Το ποίημα φτερούγισμα που χάνεται. Η θύμηση σου μένει θλίψη μακρινή κερί αναμμένο στη γωνιά. Μια χούφτα αγάπης στους θορύβους του...

Καθώς ο ήλιος με χαράζει πυρώνοντας την αμμουδιά, βελόνια κόκκινα με αίμα στην ώχρα πάνω του νοτιά. Δώδεκα ορφανά δελφίνια στον παγωμένο...