Σήμερα δεν έχω λέξεις μήτε δάκρυ ν’ αφήσω. Ποιος θα το καταλάβει(;) Το μέλλον τριγυρνά αβέβαιο στην καταχνιά· αφόρητο στη σιωπή– απροσδιόριστο στις ρωγμές μου. Κουράστηκα να περιμένω ό,τι δεν έρχεται. Να σιγομαδώ τα πούπουλα απ’ τα φτερά μου, να φτιάχνω με πείσμα το μαξιλάρι που θ’ αποκοιμηθώ. Ρούλα Συγγούνα 🌹

Κόκκινο τριαντάφυλλο Σ’ ένα παλιό, αρχοντικό χαμόσπιτο, στην άκρη της πόλης η κυρά Λένα καθόταν στο γνώριμο πολυθρονάκι της. Στο πλευρό...

Όταν ο χρόνος δεν μετρούσε πλέον τις ώρες κι οι μέρες άφηναν πίσω τους μόνο μια σκιά- όταν οι θύμησες ξεθώριαζαν και τρεμόπαιζαν σαν...

Χρόνια τώρα, κάθε μέρα, την ίδια ακριβώς ώρα, έκτη απογευματινή, στεκόταν μπροστά στο μισογκρεμισμένο παγκάκι. Πιστός σ’ ένα ραντεβού...

Έφτασε. Το τέλος του τούνελ είχε γίνει η αρχή ενός κόσμου νέου, άγνωστου, άμορφου κι όμως ανεξήγητα οικείου. Δεν μπορούσε να...

Χριστέ ποιο κρίμα να σου πώ; Να φύγει ο πόνος στην ψυχή, πώς να ελαφρώσω τον σταυρό;   Μίσος· του κόσμου το κακό καρφί βαθιά μες στην...

Μοιράζομαι μαζί σας τη μεγάλη μου χαρά, το παραμύθι μου "Κάστρο στην άμμο" κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές....

Λίγες μέρες άδεια. Ετοίμασα τα πράγματά μου και πήρα το τρένο για τη γενέτειρά μου. Πάντοτε γύρευα τη θαλπωρή της οικογένειας μου....

Όλα άλλαζαν στο παλιό αρχοντικό καθώς τα χρόνια κυλούσαν, έπιπλα, χρώματα, άνθρωποι, χέρια. Μόνο το εβένινο ρολόι παρέμενε καρφωμένο στον...