Του Σίμου Ιωσηφίδη Το ψέμα μάλλον είναι καθαρό. Τουλάχιστον έτσι διαφαίνεται. Σχεδόν άπτεται της αλήθειας. Τίποτα δεν διαστρεβλώνει. Ούτε υπονοεί κάτι. Δεν εισχωρεί πουθενά· είναι αμιγώς, ψέμα. Παράγει μια νέα πραγματικότητα, μια καινούρια δηλαδή αλήθεια. Ευνόητα και συνεπαγωγικά, άπαξ και γίνει πιστευτό. Αλλιώς δεν είναι ψέμα. Γι’ αυτό, όπως και η αλήθεια πολλές φορές, είναι ανυπόφορο. Επέπρωτο κάτι ανόθευτο, να μπορεί να καταστεί ανυπόφορο. Χρησιμοποιείται και ως μια

Του Σίμου Ιωσηφίδη «Μια καλή πόλη είναι σαν ένα καλό πάρτι. Μένεις για περισσότερο από ό,τι υπολόγιζες» Γιαν Γκελ, Δανός αρχιτέκτονας Μού έλεγε κάποτε ένας φίλος πως το νόημα μιας πόλης θα ήταν στην δυνατότητα να συναντήσεις, ανεπιτήδευτα όσο και απροσποίητα, σε ένα μικρό στενό δρομάκι, τον άνθρωπο που αναζητούσες. Αυτός ο άνθρωπος, φερειπείν, ο τόσο ποθούμενος για σένα, μέχρι να το καλοσκεφτείς να πρόβαλλε ολοζώντανος απ' την αριστερή γωνία ή να καθόταν αμέριμνα σταυροπόδ

Μανόλης Αναγνωστάκης- Μίκης Θεοδωράκης: To Nαυάγιο Μια οφειλόμενη προσέγγιση Του Σίμου Ιωσηφίδη Μπαίνοντας, αιφνιδίως σχετικά, στον πειρασμό λίγων γραμμών αναφοράς στις χαμηλότονες σελίδες του ‘θεοδωρακικού’ ρεπερτορίου, αποπειρώμαι ένα μέρος διείσδυσης στο τραγούδι «Το ναυάγιο». Πρόκειται για μια σύνθεση του 1975 συμπεριληφθείσα στο άλμπουμ «Μπαλλάντες» σε ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη και ερμηνεία από τον Πέτρο Πανδή (σημεωτέον πως στον δίσκο είχε συμμετοχή και η Μαργαρίτα Ζο

Σκόρπιες σκέψεις για τη Φωτογραφία Του Σίμου Ιωσηφίδη «Φωτογραφίζουμε πράγματα για να τα διώξουμε απ’ το μυαλό μας» Franz Kafka Λέγεται πως η πιο όμορφη και τίμια φωτογραφία είναι αυτή που ποτέ δεν τράβηξες, γιατί ήσουν πολύ ευτυχής εκείνη τη στιγμή. Την απαπολείς στο νου κρατώντας την ζωντανή. Αντιπαρέρχομαι... Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε στην 8η Τέχνη. Στο φως και στην εγ-γραφή του στη λεπτή διάφανη και διάτρητη λωρίδα. Αλλιώς: στην επιστήμη της δημιουργίας οπτικών

Του Σίμου Ιωσηφίδη Οι ακάλυπτοι των πολυκατοικιών με τα παράθυρα του ημίφωτος και τις μεταλλικές σπειροειδείς σκάλες ... θα μπορούσαν...

Του Σίμου Ιωσηφίδη Θυμάμαι ήταν ένας τεράστιος υπαίθριος καταυλισμός. Λίγοι πάγκοι, υποφώσκοντες, ήταν ανάκατοι. Δεν ξέρω τι...

του Σίμου Ιωσηφίδη Η ζωή είναι δύο εκφράσεις, άπαντες είμαστε γνώστες: η μία, είναι το ‘χαίρω πολύ΄η δεύτερη, το ‘χάρηκα που σε...