Όπως η βροχή

Όπως η βροχή κυλάει στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. 

Έτσι και εσύ αυξάνεις τα δικά σου σχέδια και όνειρα. 

Θέλεις κι άλλα να κερδίσεις.

Πολλά ονειρεύεσαι να κατακτήσεις. 

Δεν τελειώνουν ποτέ οι στόχοι και οι επιθυμίες. 

Αυτές σε κρατούν,  προσθέτοντας 'κόμμα' και βγάζοντας τις 'τελείες'.

Η ζωή μπορεί να μην σου φέρθηκε με γενναιοδωρία. 

Όμως ότι έζησες,  για σένα είχε αξία. 

Όπως η βροχή που μετά από λίγο δεν υπάρχει. 

Έτσι κι η πληγή,  φεύγει για σένα και σβήνουν τα λάθη. 

Τίποτα δεν είναι για να μείνει, από αυτά που έδωσαν τον πόνο και την θλίψη. 

Κράτησε αν θες,  ότι σε βοήθησε και σε πήγε στα ύψη. 

Τίποτα πίσω δεν θα γυρίσει, μήτε και είναι ικανό να σε εξουσιάσει. 

Κάποια στιγμή όλα πεθαίνουν και μένει αυτό που θα σε ενθουσιάσει. 

Όσο και να πληγώθηκες,  τώρα το ξέρεις ήταν για καλό.

Όσο και να πληγώθηκες,  όλο αυτό σε έκανε πιο δυνατό. 

Κάνεις αβασάνιστα δεν μπορεί να δυναμώνει. 

Αν πολλά για αυτό, δεν έχει να πληρώσει. 

Ακόμα και οι σταγόνες της βροχής, κάποιες δεν είναι καθαρές σαν πέσουνε στον δρόμο.

Εσύ όμως κρατάς αυτές που διατηρούν την καθαρότητα τους μόνο. 

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹