Όνειρο

Το όνειρο εσύ, που στα χέρια μου κρατάω.

Το όνειρο εσύ, τις πίκρες σβήνω και τις χαρές κοιτάω.

Σαν όνειρο τα μάτια σου, ζεστά μέσα τους με κλείνουν.

Ένας δρόμος με χαρά που άλλους τέτοιους δρόμους ανοίγουν.

Δεν την βρήκαμε την ευτυχία πουθενά εσύ και εγώ.

Μόνοι μας την φτιάξαμε, με τις αγάπης το υλικό.

Ήταν τόσο όμορφα όλα από την αρχή.

Μια αγάπη πολύ ανώτερη και από αυτήν την ίδια την ζωή.

Οι ψυχές φώτισαν και λάμπουν μες του δυνατού αισθήματος την φλόγα.

Ποτέ η αγάπη δεν έφταιξε, ήταν, είναι και θα μείνει πάνω απ'όλα.

Λυπήσου αυτός που δεν αγάπησαν, άδικα χάσαν τόση ζωή.

Για αυτό είναι έτσι, τόσο άδειοι και στην χαρά βουβοί.

Λες και φτιάχτηκες για μένα, λες και γεννήθηκα και εγώ για αυτό.

Την ζωή να την νικάω, μέσα από έναν έρωτα καυτό.

Το όνειρο που μία ζωή στα μάτια το κοιτάω.

Είσαι εσύ, σε κοιτάω και μέσα από το βλέμμα σου προχωράω.

Όλα νικήθηκαν μπροστά σε μία αγάπη μεγάλη και δυνατή.

Μικροί ένιωσαν και ασήμαντοι άνθρωποι που ήταν τρανοί.

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 💦