Χριστούγεννα μακριά απ' την πατρίδα...

Άλλη  μια μέρα γλυκοχαράζει. Η Αλίκη βγαίνει βιαστικά στο κρύο και σφίγγει πάνω της το φθαρμένο παλτό. Ακόμη μια μέρα αγώνα. Ακόμη μια μέρα επιβίωσης.

Έχει φωτίσει ήδη ο δρόμος από τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και οι βιτρίνες προσφέρουν ότι πιο ελκυστικό για την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου.

Προσπαθεί να κρύψει ένα δάκρυ. Πόσο της λείπει η πατρίδα.. Πόσο της λείπουν οι αγκαλιές των δικών της ανθρώπων, το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, οι εορταστικές καμπάνες.

‘’Εδώ μάνα, έχει παγωνιά και μέσα κι έξω από τους ανθρώπους. Επιφανειακή ευγένεια, τυχαίες σχέσεις και πολλή μοναξιά, έχοντας για θεό το χρήμα’’ ψιθυρίζει.

‘’Λίγο έμεινε μάνα, τα επόμενα Χριστούγεννα θα ‘μαστε μαζί, όλοι μαζί, να γιορτάσουμε τη γέννηση Εκείνου που μας δίδαξε την Αγάπη και το Φως!’’

Μπαίνει βιαστικά στην εταιρεία, με ένα χαμόγελο στα χείλη. ‘’Του χρόνου στην πατρίδα!’’

Στέλλα Σωτήρκου 🌹