Τον ουρανό θωρώ

Πως να σε θωρήσω ουρανέ,

πως τα πόδια μου να σύρω

απ' την γη και να βαδίσω στο άγνωστο;

Με πρόσωπο και χέρια λερωμένα πως να σταθώ μπροστά στον ήλιο!

Τα κρίματά μου κηλίδες

έγιναν

στο πρόσωπό μου

κι όπου κι αν πάω με προδίδουν.

Τις λάθος σκέψεις μου,

τις δολερές δεν βρίσκω πια σκιά για να τις κρύψω!

Στην περηφάνεια πάντα έζησα και στην χλιδή.

Τώρα γυμνός πως να βαδίσω

με σκυφτό κεφάλι και δίχως σκλάβο να μ' ακολουθεί !...

Πως να σε θωρήσω ουρανέ;

Νικόλας Ζαχαρόπουλος 🌹