Στη ψυχή σου...

Εκεί που τα χρώματα αλλάζουν στον γαλάζιο ουρανό.

Αρχίζουν και ξεπροβάλλουν αυτά που έχω να πω.

Αυτά που θέλω, όχι από κάποιον, μα από εμένα να ζητήσω.

Στην ψυχή σου να μπω κι ότι ποθώ, επιτέλους να ζήσω.

Δεν θέλω η λύπη, από την ζωή μου να απουσιάζει.

Μα θέλω στο τέλος, η χαρά να με εξουσιάζει.

Στην ψυχή σου, Εκεί να βρίσκομαι, βόλτες να κάνω.

Μία να κερδίζω και δύο ας χάνω.

Πως αλλιώς από την ήττα να μην γίνω αυριανός θριαμβευτής;

Αφού είναι η μεγαλύτερη νίκη, απ' όσο μπορείς να αντιληφθείς.

Στην ψυχή σου, να βρίσκομαι εκεί, κύκλους να κάνω.

Να γεννιέμαι πολλές φορές κι ούτε μία να μην πεθάνω.

Να αντέχω για εσένα, όλα τα προβλήματα να τα κάνω θετικά.

Γιατί απ' την χαρά γεννιέσαι πάλι μα από τα δύσκολα ανοίγεις τα φτερά.

Στην ψυχή του ανθρώπου που αγαπάς, εκεί να κοιτάζεις.

Να την προσέχεις όμως, γιατί εύκολη στα μάτια μου φαντάζει.

Όποιος αγαπάει, δεν προσέχει την ψυχή του.

Έδωσε σ' εκείνον τα κλειδιά και την κρυφή την δύναμη του.

Όμορφη που είναι, όταν την ντύνεις με αγάπη και όμορφα λουλούδια της προσφέρεις.

Όταν νιώθεις ότι είναι ακριβή, παντοτινή και για πάντα θα ζει αγαπημένη.

Όταν δύο κορμιά ενώνονται, μεγάλη η έκρηξη τους.

Μα όταν δύο ψυχές, ένα γίνονται τότε έχει λόγο η ύπαρξη τους.

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹