Σε κάποια άλλη χώρα

Έχω το δικαίωμα να κάνω αυτό που θ' αποφασίσω. 

Χώρες γνώρισα πολλές,  θέλω κι άλλες να γνωρίσω. 

Μόνος συνέχεια να ζω,  μεγαλώνοντας το βρίσκω ευτυχία. 

Από το να υποκρινόμαι συνεχώς ότι αυτή η χώρα άξιζε κι όχι άλλη καμία. 

Έχω δικαίωμα να φύγω,  δεν βλέπω τίποτε το ενδιαφέρον εδώ.

Ήταν μια χώρα, για μένα που τελείωσε,  δεν δίνει πια νόημα και αναπαμο. 

Αναμνήσεις έχω πολλές για να θυμάμαι. 

Δεν θέλω όμως μαζί τους να κοιμάμαι. 

Μια χώρα που δεν σε γεμίζει πια...γιατί εκεί να μένεις;

Για ποιόν λόγο να μιλάς για ζωή, αφού εκεί μόνο πεθαίνεις;

Καλύτερα να φύγεις και  ανάμνηση σαν γίνει μακρινή. 

Μακάρι ένα χαμόγελο, έστω και θλιμμένο,  τότε,  στο πρόσωπο σου να σχηματιστεί. 

Τώρα βέβαια,  για την καινούργια χώρα,  που θέλω να εξερευνήσω. 

Δεν ξέρω...μπορεί να είναι χειρότερη από αυτήν που φεύγω, αλλά αξίζει να το ζήσω!

Μία χώρα σήμερα...μια χώρα αύριο... μια ζωή με τόσες σκηνές. 

Το ταξίδι μόνο έτσι, έχει ενδιαφέρον  ανακαλυπτωντας χώρες, φτιάχνεις ζωές!

Την ζωή που ταξιδεύει,  ποτέ σου να μην την φοβηθείς. 

Πολλοί έχουν απο την αδράνεια αποτύχει και τους φταίει η 'τύχη της ζωής'. 

Να ζεις μες τα φώτα,  στους ανθρώπους,  στα σκοτάδια και στην αντηλιά.

Να ζεις κάθε φορά που πεθαίνεις μέχρι στην τελική χώρα πλήρης να πας. 

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας