Ποιήματα στη σιωπή!

Μαζεύεις τα συναισθήματά σου σε στίχους.

Λέξεις που βουρκώνουν.

Ιδανικά που πονάνε.

Τα διπλώνεις με φροντίδα.

Τα σφραγίζεις με καυτό βουλοκέρι

και τα ρίχνεις στη θάλασσα.

Μακριά από τα βλέμματα!

Ποιήματα που μένουν κρυφά.

Ανεπίδεκτα ανάγνωσης.

Τα παίρνει ο άνεμος μακριά από την καρδιά σου.

Μα η θάλασσα τα φέρνει πίσω σε οράματα νυχτερινά,

και οι στίχοι σου ζωντανεύουν

με δάκρυα και με χαρά!

Τα λόγια σου είναι ψίθυροι που αντηχούν στην ψυχή!

Ένα τραγούδι σιωπηλό που μόνο η καρδιά το ξέρει!

Θα τα ολοκληρώσεις κάποτε με τόλμη

όταν τα συναισθήματα ξεχυθούν!

Κι όταν η τελευταία λέξη

θα βρει το δρόμο της τα ποιήματα σου θα ζήσουν αιώνια στη σκέψη!

Λαμπρινή Ζαφείρη🌹