Παράδεισος...

Περιπλανήθηκα ανάμεσα σε ξωτικά,

Κύκλωπες κι εκδικητικά αρπακτικά,

μ΄ ένα έκτακτο πέρασμα απ’ τα στενά του Κάτω Κόσμου,

δραπετεύοντας αλώβητη απ’ τα σκοτάδια τ’ άγραφου νόμου.

Σε όσες θάλασσες κι αν ταξίδεψα,

όσες χώρες κι αν επισκέφτηκα,

όσες αγκαλιές κι αν με φιλοξένησαν,

όσα χτυποκάρδια κι αν αφουγκράστηκα,

ο γλυκός παράδεισος της καρδιάς σου

με γαληνεύει,

με γοητεύει,

μεμαγεύει,

με εμπνέει

και τέλος μ΄ αναγεννάει.

Γι’ αυτό ξηλώνω τον χρόνο

και πλέκω τα μοτίφια της ποίησης,

για να σ΄ ευχαριστήσω παράδεισέ μου,

μεταλαμβάνοντας την άδολη κι απέραντη αγάπη σου.

Μεγάθυμο το όνομά σου:

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Κατερίνα Ραμανδάνη 🌹