Ο ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

14 Φλεβάρη,οι έρωτες μεγάλοι και μικροί, φρέσκοι και πολυκαιρισμένοι, ζωηροί και βαριεστημένοι, ξεσκονίζουν τα κοστούμια τους.

Οι ανθοπώλες σε παράκρουση, στοιβάζουν στις προθήκες τους κόκκινα τριαντάφυλλα, κόκκινες καρδούλες, κόκκινες κορδέλες, και όλα ποντάρουν στο φλογερό κόκκινο του έρωτα.

Ρούχα εσώρουχα, διάκοσμος, στολίδια ακόμα και τα αρκουδάκια, μεταλλάχτηκαν και επιστρατεύτηκαν στη γιορτή με στολή Κοκκινοσκουφίτσας.

Η μέρα.. στρογγυλοκάθισε στο κόκκινο της αναμονής, της προσμονής και της λαχτάρας, για την παρέλαση του έρωτα.

Ο έρωτας όνομα ουσιαστικόν.

Πολύ ουσιαστικόν.

Ενικού αριθμού

Γένους ούτε αρσενικού ούτε θηλυκού

Γένους ανυπεράσπιστου

Πληθυντικός αριθμός

Οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Κική Δημουλά.

14 φλεβάρη παρελαύνουν λοιπόν στη σειρά, όλοι οι ανυπεράσπιστοι έρωτες, της λαχτάρας του ονείρου, της αναμονής της προσμονής, της πλησμονής και της αυτοδιάψευσης.

Όλοι οι έρωτες ανεξαιρέτως,αυτοί, που στέργιωσαν ρίζωσαν και άντεξαν και αυτοί, που είχαν μικρή διαδρομή σαν φωτεινοί μετεωρίτες, που έλαμψαν αστραπιαία και μετά γκρεμοτσακίστηκαν στο χώμα.

Όπως και να έχει νόμιμος ή απαγορευμένος, ισόβιος ή παροδικός, ιδανικός ή προδομένος και απελπισμένος ο Έρωτας, με κεφαλαίο πάντα, είναι το καρδιοχτύπι της νιότης μας, το μπόλι

της ζωής στο αίμα μας, το ξύπνημα της φύσης στην ψυχή και το κορμί μας..

Με δύο λόγια ο έρωτας είναι η λιχουδιά της ζωής, η αυτοεπιβεβαίωση της ύπαρξης και ο εξορκισμός του θανάτου.

14 του Φλεβάρη λοιπόν Βαλεντίνοι και Βαλεντίνες σε υστερία και γιορτινή παράκρουση..

όλοι οι έρωτες στη σειρά σε παρελαύνουσα παράταξη.

Οι ανοιξιάτικοι με αγριολούλουδα στα μαλλιά, οι καλοκαιρινοί, ξεμανίκωτοι με το ψαθάκι στο χέρι,οι πιο πρόσφατοι, με νιόσπαρτα χαμόγελα και αξόδευτες ελπίδες, και οι πολυκαιρισμένοι γερασμένοι, σερνάμενοι και κουρασμένοι.

Οι τυχεροί έχουν γεύση πετροκέρασου, και άρωμα ευτυχίας, ενώ οι άτυχοι, σέρνονται ερείπια, κατακρεουργήμενοι

σε βαρετούς γάμους, κακοί συγκάτοικοι κάτω από την ίδια στέγη.

Μερικοί προχωράνε με το μάτι στιφό, την ψυχή λεηλατημένη και την καρδιά ρημαγμένη από το φαρμάκι της ζήλιας και της προδοσίας..

Είναι ντυμένοι στο πένθος και ταμπουρωμένοι

πίσω από το μαντρότοιχο, της απελπισίας της καχυποψίας και της ανασφάλειας.

Όπως και να έχει, όποια γεύση, διάρκεια ή χρώμα και να έχουν, 14 του Φλεβάρη, όλοι οι έρωτες συνασπίζονται και ετοιμάζονται για το γιορτάσι.

Ο έρωτας είναι θεός, αθάνατος και διαχρονικός, ίδιος και παράλλακτος από καταβολής κόσμου, τσαχπίνης και μπερμπάντης.....

ερωτιάρης και αγαπησιάρης.

Είναι αγέραστος και πάντα νέος, δεν έχει ηλικία, είναι το ασίγαστο πάθος για ζωή και η ατέρμονη πάλη με το θάνατο.

Κοντολογής είναι η αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου, να υπάρχει και να συνυπάρχει, να συζεί και να συμπορεύεται να αγαπά και να αγαπιέται.

Είναι η λαχτάρα του καθενός μας να νιώθει αποδεκτός και επιθυμητός και να έχει σύντροφο στις αγωνίες και τους φόβους του, αποκούμπι στα δύσκολα και μια αγκαλιά να ξαποσταίνει η καρδιά του.

Ο έρωτας πορεύεται μέσα στο χρόνο νικητής και τροπαιούχος με την ίδια δίψα για ζωή με το ίδιο πάθος για αυτοεπιβεβαίωση και την ίδια λαχτάρα στην καρδιά του.

Έχει ένα ασίγαστο πόθο στη ματιά και μία αντάρα στην ψυχή του, κι άλλοτε

γίνεται θάλασσα πλατιά ναζιάρα και ταξιδιάρα κι άλλοτε φουρτούνα και καταποντισμένο ναυάγιο.

Άπιαστος, απρόβλεπτος, αγέραστος και πάντα νέος, o Βαλεντίνος, πορεύεται αγέρωχος μέσα στο χρόνο και 14 του Φλεβάρη δίνει πάντα το παρόν στη γιορτή του, γιατί δεν έχει ηλικία ούτε ημερομηνία λήξης.

Όσοι έπιασαν το νόημα μένουν αιώνιοι έφηβοι, ερωτευμένοι με τη φύση, τη ζωή και τους ανθρώπους και στο διενεκές αφοσιωμένοι στο Βαλεντίνο της καρδιάς τους.

Οι υπόλοιποι ας μοιράσουν φιλιά, τριαντάφυλλα και κόκκινα αρκουδάκια με την ένδειξη love forever στη γιορτή και ας περιμένουν υπομονετικά, το Βαλεντίνο τους 14 φλεβάρη τον επόμενο χρόνο...

Όπως και να το δεις είναι και οι γιορτές μια κάποια λύσις...

14/2/2025

Λιάνα Πουρνάρα