Να προλάβουμε 🌹

Να προλάβουμε τα χρώματα της θάλασσας

πριν νυχτώσει και μαυρίσει κι απόψε,

γιατί μοιάζει αδύνατον να τα χορτάσουμε ποτέ

–όπως και το κολύμπι μας έως τα ανοιχτά–

και είναι κρίμα να τα χάνουμε

όσο ακόμα μας δίνεται η δυνατότητα να τα χαρούμε.

Να κρατηθούμε χέρι χέρι

με τα δάχτυλα πλεγμένα

μπροστά από το ηλιοβασίλεμα

έχοντας βάλει το αγαπημένο μας τραγούδι

να παίζει στα ακουστικά μας∙

αυτό που έχουμε αφιερώσει

ο ένας στον άλλον τόσες και τόσες φορές,

μα ακόμα δεν έχει βαρεθεί η ψυχή μας

τον τρόπο που την αγγίζει

και τα όσα σημαίνει.

Να κάνω ό,τι χρειάζεται

–ίσως και τίποτα,

απλώς να είμαι ο εαυτός μου–

για να γίνω οι σκέψεις σου

που θα σε κάνουν να χάνεις την αίσθηση του χρόνου,

για να γίνω τα όνειρά σου

που θα σε κάνουν να χάνεις τον ύπνο σου

σχεδιάζοντας πώς θα γίνουν πραγματικότητα.

Γιατί και για μένα εσύ είσαι

οι σκέψεις και τα όνειρά μου.

Και εντέλει ας επιδράσεις πάνω μου σαν νύχτα:

ας μου φέρεις τη δροσιά σου,

ας με ξαπλώσεις πάνω στο φεγγάρι,

ας μου σβήσεις το φως των αστεριών,

ας μου κλείσεις τα βλέφαρα

και ας με σκεπάσεις με το σεντόνι σου.

Μόνο μη μου πεις πως έφυγε

κι αυτό το καλοκαίρι.

Εγώ δεν τα πάω καλά

με τις αλλαγές των εποχών,

με τις εναλλαγές γενικά

και το κλείσιμο των κύκλων.

Μόνο μη μου πεις πως πέρασαν τα χρόνια

κι εμείς μείναμε στα σχέδια.

Μόνο μη μου πεις πως δεν προλάβαμε.

Μόνο μη μου πεις πως δεν προλάβαμε

να ζήσουμε τη ζωή

έτσι όπως τη ζηλέψαμε.

Μόνο μη μου πεις πως δεν καταφέραμε

να αγαπηθούμε όπως μας άξιζε

και πως το σωστό παρέμεινε διαστρεβλωμένο,

αδικημένο να φαντάζει λάθος.

Γιώργος Τσιβελέκος 🌹