"Να πηγαίνεις"

Να πηγαίνεις... πάντα εκεί που δεν

Περισσεύεις....

Εκεί που έχουν πάντα " ορθάνοιχτη" την πόρτα τους και την καρδιά τους....

Να πηγαίνεις πάντα εκεί που επιθυμούν και επιδιώκουν την παρουσία σου, παρά να ικετεύεις ψίχουλα της αδυναμίας σου...

Να πηγαίνεις εκεί που προτιμάς την ηρεμία...

Και να επιδιώκεις " Νηνεμία"! Πολλές φορές

Η Μοναξιά είναι η πιο καλή παρέα....

Γιατί τον εαυτό σου τον κάνεις ο,τι θέλεις...

Τον βάζεις "τιμωρία" και αποφεύγεις την

" Πολυλογια"!

Υπάρχει και η " Εναλλακτική", βάζεις τον

Εαυτό σου στο " Ρελαντί" και ηρεμείς...

Άλλωστε δεν έχεις " πεθερά"...

Και τα ρέστα " Δανεικά"....κι Αγύριστα...

Ή το εξής Αμίμητο: Εκεί που μας χρωστάγανε,

Μας ' κλέψανε το " Βόδι"!

Άλλωστε η ζωή "Ρόδα" είναι και γυρίζει...

Και πάντα στη ζωή: Τα Στερνά νικαν....

Τα Πρώτα...

Ειρησθω εν παρόδω: Στη Λαογραφία στο

Πανεπιστήμιο, ως μάθημα Επιλογής έπαιρνα

" Άριστα Δέκα"

Σμαραγδή Κουτσοπέτρου