Καλώς ήρθες Σεπτέμβρη...

Μπούκαρες βιαστικά και απρόσμενα και μετά κοντοστάθηκες στο χρόνο να πάρεις ανάσα και στα τσίνορά σου βαραίνουν δάκρυα πολλά ,που μετά ξεσπάνε σε μπόρες.

Μόλις ξεπρόβαλες στην πόρτα,οι λιόλουστες μέρες άρχισαν να κουνάνε το μαντήλι του αποχαιρετισμού στον τόπο γύρω τους και οι ακρογιαλιές να μαζεύουν βιαστικά ομπρέλες και κουβαδάκια και να κλείνονται στην ερημιά και τη σιωπή τους.

Καλώς ήρθες Σεπτέμβρη...

Στο έμπα σου,πίσω από την κλειστή πόρτα του αύριο ψυχορραγεί ο Αύγουστος κι άλλο ένα καλοκαίρι πήρε σιωπηλό το δρόμο του χτες και έμεινε καρφωμένο στο παρελθόν.

Άλλο ένα καλοκαιράκι ξεγλίστρησε ανεπαίσθητα και αθόρυβα από τις τσέπες μας και στη γούβα του κενού του, αιωρείται αινιγματικό και ανήσυχο το ερωτηματικό

Άραγε πόσα ακόμα ανέμελα καλοκαίρια κρύβονται στο βάθος της ορφανεμένης

τσέπης?

Πόσα ακόμα μας απομένουν?

Μερικές φωτό, ένα νοσταλγικό ταξίδι στο καλοκαίρι του χτες στον Αύγουστο της καρδιάς μου.

Μία απέλπιδα προσπάθεια να καρφιτσώσω στη μνήμη το χρόνο που χάνεται και τις σκόρπιες χαρές ,που δεν γυρίζουν πίσω

Άνδρος Αύγουστος 2025

31/8/2025

Λιάνα Πουρνάρα🌹