Θα σε παλέψω ρε ζωή...

Στα σκαλοπάτια της ζωής,

μπορεί να σκουντουφλήσεις,

μα μιά δύναμη ενδότερη,

σπρώχνει να προχωρήσεις...

Κι αν τύχει στα πατώματα,

αυτή σε ρίξει πάλι,

σήκω ξανά όσο μπορείς,

σκληρή η βιοπάλη.

Ποτέ στις δυσκολίες σου,

μην πάψεις να ελπίζεις,

όσα κι αν έρθουν δύσκολα,

ποτέ σου μην λυγίζεις...

Ζωή με χίλια βάσανα,

μπλέκει ιστό με δάκρυ,

τα ζόρια προσπερνούμε τα,

τα βάζουμε στη άκρη.

Σφίγγεις το χέρι σε γροθιά,

όρους δικούς σου θέτεις,

αχ βρέ ζωή που τυρρανείς,

σαν νάσαι νομοθέτης.

Στη μάχη μέσα της ζωής,

πολύ μας βασανίζεις,

υπομονή και επιμονή,

γενναία να βαδίζεις.

Ηρωϊκά να της φερθείς,

για να καλοπεράσεις,

τις πίκρες και τα βάσανα,

αν θέλεις να ξεχάσεις.

Κοίταξε την κατάματα,

τα δόντια να της τρίξεις,

να μαλακώσει μιά σταλιά,

να μην εγκαταλείψεις.

Πολλές φουρτούνες πέρασα,

μα πάντα με ελπίδα ,

τα δύσκολα προσπέρασα,

σαν μία ηρωϊδα.

Αντλώ την δύναμη,

μέσα από τη δύναμη μου,

η Παναγία βοηθός,

πάντα είναι μαζί μου.

Θα σε παλαίψω ρε ζωή,

ποτέ δεν σε φοβάμαι,

όσα κι αν φέρεις δύσκολα,

όσο και να λυπάμαι.

Θα σε παλαίψω ρε ζωή,

με τα καμώματα σου,

βάζω δυνάμεις κι έρχομαι,

και θα με βρείς μπροστά σου.

Θα σε παλαίψω ρε ζωή,

τα χέρια μου θ’ απλώσω,

θα σου προβάλω αντίσταση,

και θα σε τσαλακώσω.

Θα σκύψω το κεφάλι σου,

θα σε τσαλαπατήσω,

σαν ηρωίδα της ζωής,

τα χρόνια μου θα ζήσω.

Αντρούλλα Θεοκλή Νικηφόρου 🌹