Η μαγική μελαγχολία...

Ο γέρος γείτονας Κ. Κώστας αποκάλυψε πως οι γιορτινές μέρες είναι λίγο μελαγχολικές.

Λείπουν από δίπλα σου πολυαγαπημένα πρόσωπα,η ρουτίνα σου χάνει το ρυθμό της,

πρέπει να αιστανθείς μια ξαφνική και απρόσμενη χαρά.

Οι στολισμοί,τα φώτα,οι ξέγνοιαστες χαρές των παιδιών σε ξεγελούν.

Αυτή η παροδική και τόσο πολυδιαφημιζόμενη αγαλλίαση σε παραξενεύει.

Είσαι περίεργος,ανικανοποίητος,γκρινιάρης, καταθλιπτικός ή απλά ρεαλιστής.

Εκτελείς κατά γράμμα τις γιορτινές σου υποχρεώσεις,παρευρίσκεσαι χαρούμενος έστω και με το μπαστουνάκι σου σ όλες τις εορταστικές συνεστιάσεις,αστειεύεσαι,είσαι η ψυχή της παρέας,μα τί παίζεται στη δική σου ψυχή.

Αυτή η καταπιεστική και εκτελεστική εντολή σε βαραίνει,σε εξουθενώνει,σε αποπροσανατολίζει.

Νοιώθεις ότι πρέπει να προλάβεις πράγματα που δε σε εκφράζουν πραγματικά.

Εγκλωβισμένος σε πολύχρωμα φωτισμένο κουτί με πρόσωπα που δε συμμερίζονται τα συναισθήματά σου.

Λειτουργείς σα ρομπότ κλόουν για ικανοποίηση άλλων.

Δεν άντεξα τον ρώτησα πώς θα φανταζόταν αυτές τις μέρες.

Ίσως νεώτερος,μακριά απ το πολύβουο πλήθος,σε τόπο όπου δε θα με γνώριζε κανείς,με συντροφιά τους ομοϊδεάτες

μου,τα βιβλία μου, τις ταινίες μου και το απλό φαγητό καθόλου περίτεχνο και φανταχτερό,μα γευστικό και ευεργετικό στην ψυχή και στο μυαλό μου.

Μπορεί να έχεις δίκιο Κ. Κώστα...

Κατερίνα Καρασούλα 🌹 🌹