Η απώλεια...

Χάθηκαν τα τριαντάφυλλα...

Μια απώλεια έγινε αγκαθωτό στεφάνι. 

Την άνοιξη σταμάτησα,

να μουντίζω τις ηλιόλουστες ημέρες.

Κανέναν ερχομό καλοκαιριού

δεν προσμένω πια...

Ένα καπνό από αναμνήσεις

σιγοκαίει ο χειμώνας.

Το τζάκι μου θυμίζει τον δικό του ρόλο...

Μα δεν μου ζεσταίνει την ψυχή.

Καμία ελπίδα δεν νιώθω

ώστε να παλέψω να μαζέψω 

τις στάχτες...

Χρήστος Παναγιωτόπουλος 🌹