Ερρίφειο...🌹

Μετά από όσα ζήσαμε.

Μετά από όσα χτίσαμε.

Μετά από όλα όσα πετύχαμε μαζί....

Εσύ απλώς αποχώρησες.

Αποχώρησες.

Δίχως μια λέξη.

Δίχως μια έκφραση.

Δίχως έναν καυγά.

Κάτι ώστε να δηλώσεις ότι θες ακόμα αυτή την σχέση.

Τίποτα.

Απλώς έκλεισες την πόρτα.

Σε μένα;

Στην ζωή μας;

Στην δική σου ζωή;

Εσύ το ξέρεις.

Μόνο εσύ.

Σιωπή.

Πόσο θόρυβο κάνει;

Πώς είναι να γυρίζεις σπίτι και να μην σε περιμένει κανείς;

Άδειες ζωές σε τοίχους από τσιμέντο.

Άδειες ψυχές σε σώματα που κάποτε κατοικούσαν τα συναισθήματα.

Αδιαφορώντας για την σιωπή που δημιούργησε η φυγή σου.

Δεν με τσάκισαν τα λόγια ούτε οι πράξεις σου.

Με τσάκισε το βλέμμα σου.

Με τσάκισε η σιωπή σου.

Με ρήμαξε.

Ερρίφειο έγινε το σώμα μου.

Και κενοτάφιο η ψυχή μου.

Ποίηση Χρυσάνθη Σεργίνη 🌹