Δεν είμαι Άγιος,άγριος είμαι...

Στην ζωή μου πάντα ήμουν μοναχικός χαρακτήρας.

Δεν μου άρεσαν τα πολλά πολλά.

Ήθελα λίγα και ουσιαστικά.

Από παιδί ακόμα είχα αναπτύξει την δική μου προσωπική άποψη για την ζωή.

Βίωσα και την καλή αλλά στην σκληρή πλευρά της ζωής.

Μεγαλώνοντας και αρχίζοντας σιγά σιγά να βγαίνω στη ζωή, άρχισα να βλέπω.

Να παρατηρώ,να δοκιμάζω τι μου αρέσει και τι όχι.

Έφτιαξα μια εμπειρία με ποικίλους τρόπους για πολλούς λόγους.

Με γοήτευε η έννοια της επιβίωσης.

Η δύναμη του λόγου να στέκεσαι όρθιος στις διάφορες δυσκολίες.

Το να χαμογελώ κι ας ήμουν μέσα μου χιλιάδες κομμάτια.

Στο Πνευματικό αγώνα όμως.

Στον πνευματικό αγώνα είναι πολύ διαφορετικά.

Θέλει πολλή δουλειά.

Θέλει πολλή δουλειά με το είναι σου.

Θέλει να απαρνηθείς τον εαυτό σου και να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά στον Θεό.

Δεν είναι τόσο εύκολο για να επιτευχθεί.

Δεν είναι όμως και ακατόρθωτο.

Συν Θεώ.

Συν Θεώ όλα θα πάνε καλά.

Γνώρισα και ανακάλυψα πτυχές του εαυτού μου που δεν ήξερα ότι έχω.

Δεν είμαι Άγιος.

Άγριος είμαι.

Η όλη ιστορία είναι να αποβάλλω από πάνω μου αυτό το "ρ".

Η όλη ιστορία είναι να καταλάβω ότι Ο Θεός με έφτιαξε με τα σωστά μου και τα λάθη μου.

Με αγκάλιασε στην φτώχεια μου.

Με συνέτισε στα λάθη μου.

Μου κατέρριψε την υπερηφάνεια μου.

Με εκπαίδευσε στην ταπείνωση μου.

Μου σκούπισε τα δάκρυα στην στεναχώρια μου.

Μου έδωσε στέγη όταν όλες οι πόρτες ήταν κλειστές.

Μου άνοιξε δρόμους που οι άνθρωποι μου έφραξαν.

Με αγάπησε για την ψυχή μου.

Για την ψυχή που ο ίδιος μου σύνθεσε.

Μου έφτιαξε την ζωή μου σύμφωνα με αυτά που αντέχω.

Γιατί τελικά όσο άγριος και να είμαι,Ο Θεός βρίσκει τον τρόπο να με μαλακώσει.

Βρίσκει τον τρόπο να με φέρει πίσω στο σπίτι Του.

Εκεί που ανήκω.

Εκεί που ηρεμεί η ψυχή μου.

Χρυσάνθη Σεργίνη 🌹