Για σένα....

Πάντα ονειρευόμουν 

να βρω τον άγγελό μου,

εκείνον που θα γίνει το φως στην καρδιά μου,

που θα χαράξει τη μελωδία στη ζωή μου,

δίπλα στο γάργαρο νερό να κυλά η μουσική μου.

Να βλέπω την ανατολή

κάθε πρωί να σβήνει την κούραση απ' το μέτωπό του.

Να μη χρειάζομαι φως,

γιατί θα βλέπω στον καθρέφτη της ψυχής του!

Να μη ψάχνω το φεγγάρι,

γιατί θα το βρίσκω στα μάτια του,

στο βλέμμα του που φλέγεται σαν αστέρι στον ουρανό.

Πάντα ονειρευόμουν να αγαπήσω έναν Άνθρωπο,

να είναι εκεί για μένα, σαν άνεμος που φυλάει το πέρασμα του χρόνου,

σαν άνθος που ανθίζει στην καρδιά της φύσης,

σαν το τραγούδι που γεμίζει τις μέρες με όνειρα και ελπίδα.

Στα χρώματα της Άνοιξης να ανθίζω δίπλα του,

στη ζέστη του Καλοκαιριού να χάνεται το κρύο του κόσμου.

Στην απελπισία του Φθινοπώρου να τον έχω δίπλα μου,

και στην ομίχλη του Χειμώνα, να φωτίζει τα βήματά μου.

Πάντα ονειρευόμουν εσένα,

που άγγιξες την ψυχή μου με τα χέρια της αιωνιότητας,

που αγάπησες κάθε πληγή μου χωρίς δεύτερη σκέψη,

χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς προσδοκία, χωρίς φόβο.

Έλα μαζί μου,

να χαράξουμε το μονοπάτι που δεν περπατήσαμε ποτέ,

με ελπίδα και πάθος, με την προσμονή της καρδιάς μας

να κραυγάζει εκείνο το τραγούδι που μόνο εμείς γνωρίζουμε.

ΛΑΜΠΡΙΝΉ ΖΑΦΕΊΡΗ