Αποχαιρετισμός

Η σκέψη δεν αντέχει ένα άχαρο παρόν

Αντλεί έμπνευση από το πριν

Πετάει μακριά πολύ μακριά

και γράφει νέο βιογραφικό

Σε ένα πίνακα με θέμα εμπνευσμένο από το παρελθόν

με έντονα χρώματα , πολύχρωμες πινελιές

διορθώνει, φωτίζει ,

σβήνει ασχήμιες που ο χρόνος χλόμιασε.

Προσθέτει νότες

τρυπωμένες στο μυαλό και

ξαναδημιουργεί πίνακα της ζωής ολοκαίνουργιο

χωρίς αντιγραφές

Ένα πίνακα που οι νότες εισχωρούν στην μνήμη

και με την μελωδία τους

γεμίζουν ευτυχία κάθε γωνία του.

Έτσι στην θύμηση

μένει μόνο ο κατακλυσμιαίος έρωτας.

Ο έρωτας που έζησε άνθησε και κάρπισε .

Οι καρποί όμως έμειναν στο δένδρο

χωρίς να συλλεχτούν

και μόνοι το εγκατέλειψαν.

Το δέντρο δεν ξεράθηκε , είχε βαθιές ρίζες

που φυτεύτηκαν στην σκέψη

και κράτησαν την υγρασία για να το διατηρήσουν

στην μνήμη.

Η ξηρασία της λογικής τα κάλυπτε

και η ζωή προσαρμοζόταν στο παρόν .

Γεωτρήσεις όμως του μυαλού το βοηθούσαν

να ξανακαρπίσει σε κάθε γενέθλια εποχή.

Καθισμένος σε ένα παγκάκι αναπολούσε νοσταλγικά

με συντροφιά την γαλήνη της θάλασσας

τους καρπούς που δεν τόλμησε να μαζέψει

και την γλύκα των ελάχιστων που γεύτηκε

διάχυτη ακόμα στην καρδιά

Με αυτή την όμορφη γεύση στην σκέψη της καρδιάς

αποχαιρέτησε τον μοναδικό έρωτα

που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτέ !!!

Αποχαιρέτησε και την ζωή που ταλαιπώρησε

και κατασπατάλησε χωρίς συναίσθημα

ζητώντας την συγνώμη

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΑΡΙΝΟΓΛΟΥ