Remix στη γειτονιά του πόνου...

Στα όρια της πόλης

πέρα από το λιμάνι

ο νυχτερινός δρόμος

με την απόκοσμη δενδροστοιχία ,

τα σπιτάκια με τις πόρνες και το σπάνιο ReMix...το παίξιμο κιθάρας ενωμένο με του σκύλου το αλύχτημα.

Ο μικρούλης Νικολής ,

η μελαχρινή Ελένη,

η ψιλόλιγνη Φιλιώ

κι ο Πετρής ο παχουλός

κουβεντιάζουν καθισμένοι

σε ψάθινες καρέκλες , έξω από το σπίτι της

γιαγιάς Σμαρώς περιμένοντας να τους κεράσει ψιλοκομμένες τηγανητές πατάτες,

εκεί στο νυχτερινό δρόμο

με την απόκοσμη δενδροστοιχία.

Παλιοσίδερα αφημένα,

σκουριασμένες λαμαρίνες,

σωροί μπάζα και σκουπίδια είναι η

συντροφιά των ανθρώπων

του νυχτερινού δρόμου

της απόκοσμης δενδροστοιχίας.

Χωρισμένοι απ' τον κόσμο στην μικρή τους κοινωνία

κάποιο ναύτη περιμένουν

να ξεπέσει απ' το λιμάνι,

να φρεσκαρει τον αέρα του νυχτερινού του δρόμου της απόκοσμης δενδροστοιχίας.

Νικόλας Ζαχαρόπουλος