Μακρύς ο δρόμος κι’ ο γιαλός που ‘χω βαδίσει.
Χρόνια στους κόσμους της χαμένης μου της νιότης.
Στις μέρες που δεν έζησα.
Στις νύχτες που σε πόθησα.
Στο πάθος που μονάχος ταλαντεύτηκα.
Μακρύς ο δρόμος κι’ ο γιαλός που ‘χω βαδίσει.
Ξεκίνησα μια Ανατολή κι’ έφτασα κάποια Δύση.
Σε χρόνους με άγρια ομορφιά,
χαρά και θλίψη.
Τόπους αγάπης, λησμονιάς.
Εκεί πορεύτηκα.
Μακρύς ο δρόμος κι’ ο γιαλός
που ‘χω βαδίσει.
Δε δέθηκα ποτέ στης Γης τις μνήμες.
Γερνώ και πνίγομαι σε σκοτεινές της σκέψης δίνες.
Ώρες ανήμπορες να φέρουν
τη χαρά που ονειρεύτηκα.
Comments