Πόσο άδικο να δρα κατά βούληση ο Έρωτας με το τόξο του και το κατά παραγγελίαν να πρέπει να το πετύχω με ανεπαρκή μέσα όπως μια χάρτινη σαΐτα που πάει όπου την ωθεί κατά λάθος το τρεμάμενο χέρι μου ή όπου φυσάει ο άνεμος. Πόσο άδικο να μη με συμβουλεύει κι εμένα ένας μάντης πώς να φτιάξω πέρασμα σε μια καρδιά που για πάντα ανοιχτή θα την κρατήσει, τι περιστέρι να στείλω, με ποιο καράβι να διασχίσω τις συμπληγάδες πέτρες της• είναι που δε μου αρέσουν και τα πονηρά κόλπα να εισ

Βγήκα στην αυλή της ψυχής μου να σταθώ να πάρω μιαν ανάσα, να ξαποστάσω λίγο απ' την καθημερινότητα. Σε μια γλάστρα με ένα λουλούδι είδα μπηγμένο στο χώμα έναν παιδικό πολύχρωμο ανεμόμυλο. Τι γαλήνη... Ένα απαλό αεράκι τον περιέστρεφε ακόμα – τι περίεργο που δεν είχε φυσήξει ποτέ πιο δυνατά να ξηλωθεί! Κι ας είχαν περάσει χρόνια πολλά  που δεν περνιόμουν πια για παιδί. Κι ας έπρεπε να το έχω κοιμήσει από καιρό με ένα ενήλικο νανούρισμα, ως είθισται. Μα αυτό το "πρέπει" δεν υπ

*Το παρόν ποίημα γράφτηκε από κοινού –εξ ημισείας και εξ αδιαιρέτου– με την ομότεχνη φίλη Βασιλική Κώνστα στα πλαίσια πρόκλησης συν-δημιουργίας... Με κοίταξαν βαθιά στα μάτια δύο πυρωμένα κάστανα – διαπεραστικό το κάλεσμά τους∙ ένας ήχος απόκοσμος, άδοτος όμως, εσωτερικός. Μου γέννησαν την επιθυμία να τα φιλήσω ευλαβικά, να αναζωπυρώσω τη φωτιά τους και να την κάνω να παραμείνει για πάντα αναμμένη∙ καμία αντιπυρική ζώνη να μη σταθεί ικανή να ανακόψει το σαρωτικό πέρασμά της σ

Η Μαρίνα Χρόνη, μετά από το μυθιστόρημα "Όρκος στις φλόγες", επέστρεψε με το ψυχολογικό μυθιστόρημα "Ματωμένος κάκτος" (εκδ. Ελκυστής,...

1) Πότε ξεκίνησε η διαδρομή της ποίησης για εσάς και τί είναι για εσάς ποίηση; Η διαδρομή μου στα μονοπάτια της ποίησης ξεκίνησε...