"Το καλοκαίρι"

Ήταν ένα καλοκαίρι, που ακόμα έχει ζωή.

Πέρασαν τόσα χρόνια, δεν φεύγει ποτέ όμως εκείνη η εποχή.

Πότε οι δυσκολίες γινόντουσαν βουνά.

Πότε οι λύπες έσβησαν σαν τα κεριά.

Πότε η απογοήτευση θριάμβευε πολύ.

Μα γρήγορα όμως έφευγε και έλιωνε σαν το κερί.

Είναι τόσο όμορφο να μην είσαι μόνος σε μια ολόκληρη ζωή.

Να έρχονται οι μπόρες και να μοιάζουν με μικρή βροχή.

Να είναι κάτι δύσκολο και να δείχνει τόσο απλό.

Και από το τίποτα να βρίσκω λόγο, για να χαμογελώ.

Είναι ωραία η αγάπη, δύο κορμιά μαζί μπορούν.

Να γίνουν δύναμη και κύμα και τα προβλήματα να ξεπερνούν.

Είναι η παρουσία σου, είναι αυτή η φλόγα που υπάρχει μες το βλέμμα σου.

Είναι εκείνο που εμπιστεύτηκα και μαζί του διέλυσα το κάθε του κόσμου ψέμα του.

Το καλοκαίρι που έφυγε, ποτέ δεν απουσίασε από εδώ.

Αφού όλα τα όμορφα, μαζί μου έμαθα για πάντα να κρατώ.

Τίποτα δεν φεύγει από αυτό που έχει στην καρδιά μας χαραχτεί.

Έτσι η αγάπη, γυρίζει εδώ πάντα, μια ολόκληρη ζωή.

Δεν νιώθω την ανάγκη, τίποτα να νοσταλγήσω.

Η ζωή πάντα ανήκει στο παρών, δεν έχω λόγο, τον νου πίσω να γυρίσω.

Όλα τα πράγματα που αξίζουν θα γίνουν ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

Ένα τραγούδι χαρούμενο, χαρά μου και φίλοι μου.

Το καλοκαίρι έχει αφήσει κάτι σημάδια γεμάτα τόση ζωή.

Τότε ένιωσα την γέννηση και αυτή πάντα γλυκά με ακολουθεί.

Δεν μπορεί τίποτα ευχάριστο,

ο χρόνος να το σβήσει.

Γιατί και μετά από αυτόν, ότι μένει δεν θα ραγίσει.

Τίποτα δεν αναπολώ, γιατί την ευτυχία μου την έχω φτιάξει.

Με τόσο γερά θεμέλια, που τίποτα δεν θα την αλλάξει.

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹