Συνέντευξη του ποιητή Γιώργου Τσιβελέκου στην Ιωάννα Σταθοπούλου🌹

1) Πότε ξεκίνησε η διαδρομή της ποίησης για εσάς και τί είναι για εσάς ποίηση;

Η διαδρομή μου στα μονοπάτια της ποίησης ξεκίνησε αιφνίδια το 2019 (ανεπίσημα, γιατί επίσημα ξεκίνησε το 2021 με την έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής "Ο επιμένων έρωτας νικά", μια συλλογή που δόξα τω Θεώ αγαπήθηκε παραπάνω απ' ό,τι περίμενα και προχώρησε σε δεύτερη ανατύπωση εντός μόλις έξι μηνών από την κυκλοφορία της).

Και λέω αιφνίδια διότι μέχρι τότε ναι μεν διάβαζα μυθιστορήματα και είχα την επιθυμία να γράψω κι εγώ το δικό μου, έχοντας ξεκινήσει μάλιστα να γράφω ένα μυθιστόρημα το οποίο δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα, αλλά ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου η σκέψη να γράψω ποίηση. Το παράξενο είναι ότι δε διάβαζα κιόλας ποίηση.

Αυτό, όμως, πλέον έχει αλλάξει άρδην.

Στις αναγνωστικές μου προτιμήσεις την πρώτη θέση έχει καταλάβει η ποίηση. Μπορώ να επιβεβαιώσω, λοιπόν, ότι όντως η ποίηση σε βρίσκει, όπως λέει και ο Τίτος Πατρίκιος, αν είναι να σε βρει για κάποιον από τους πολλούς της λόγους.

Όσον αφορά το δεύτερο υποερώτημα, το οποίο μου έχει τεθεί αρκετές φορές, θέλοντας να δώσω μία νέα απάντηση, θα πω ότι η ποίηση για μένα είναι ένα μυστήριο —και με τις δύο έννοιες— που μου αρέσει να το εξερευνώ και να το τελώ είτε ως αναγνώστης είτε ως ποιητής.

2) Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από την ποιητική σας συλλογή "Το παιδί μέσα μου";

Ο κάθε αναγνώστης εκλαμβάνει διαφορετικά μηνύματα και αποκομίζει ξεχωριστό πνευματικό υλικό από την εκάστοτε ανάγνωση. Μάλιστα, πολλές φορές μπορεί να αναφερθεί σε κάτι για το οποίο ο ίδιος ο λογοτέχνης δεν είχε σκεφτεί ότι κάνει λόγο μάλλον έμμεσα.

Μου έχει τύχει.

Επομένως, δεν έχει τόση σημασία ποια μηνύματα θέλω να περάσω εγώ όσο ποια μηνύματα θα εκλάβουν οι αναγνώστες, κι αυτό πολλές φορές δεν επαφίεται μόνο στην ικανότητα του δημιουργού να τα μεταδώσει, αλλά και στην εμπειρία του αναγνώστη, στη συγκέντρωσή του όταν διαβάζει, στην αποκωδικοποίηση που μπορεί να κάνει χωρίς να στέκεται μόνο στην επιφάνεια των λέξεων.

Το μόνο βέβαιο είναι πως υπάρχουν πολλά μηνύματα σε αυτό το βιβλίο μου, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα που έχω γράψει, καθώς σκοπός μου δεν είναι μόνο η τέρψη του αναγνώστη, αλλά να τον θέσω σε μια τέτοια διεργασία η οποία ενδεχομένως τον αφυπνίσει συναισθηματικά και συνειδησιακά.

3) Πείτε μας πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια και κατά πόσο πιστεύετε ότι τα βιώματά μας στην παιδική ηλικία καθορίζουν τη μετέπειτα ζωή;

Τα παιδικά μου χρόνια μέσες άκρες ήταν όπως των περισσότερων.

Με τα καλά και τις όποιες δυσκολίες τους. Ίσως μία διαφορετική δυσκολία για εμένα η αμφίπλευρη βαρηκοΐα εκ γενετής.

Φοράω ακουστικά από τριών χρονών.

Όπως και να 'χει, αυτό είναι κάτι που επηρεάζει τη ζωή σου λίγο ή πολύ, όπως και οποιαδήποτε άλλη αναπηρία ή σοβαρή πάθηση.

Κατά τη γνώμη μου, τα βιώματα της παιδικής μας ηλικίας διαμορφώνουν τον ψυχισμό και τον χαρακτήρα μας, αλλά το εάν θα καθορίσουν τη μετέπειτα ζωή μας εξαρτάται από πολλούς άλλους παράγοντες.

4) Τι συμβουλή θα δίνατε στο ενήλικο παιδί που κρύβεται μέσα σας;

Να απολαμβάνει τη ζωή, να κάνει αυτό που του αρέσει και το γεμίζει (εννοείται κάτι καλό και όχι κάτι που είναι εις βάρος άλλων), να κυνηγάει τα όνειρά του κόντρα στους δύσκολους καιρούς, να δίνει σημασία στις πράξεις των ανθρώπων και όχι στα λόγια τους, να ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς και να νιώθει περήφανο αν καταφέρνει να μην πέφτει θύμα της μαζοποίησης και του κομφορμισμού, όχι ντροπή ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό επειδή διαφέρει.

5) Με αφορμή την προτελευταία ενότητα της συλλογής σας, η οποία έχει τον τίτλο Νοσταλγία, θα θέλαμε να μας πείτε κατά πόσο πιστεύετε ότι η νοσταλγία παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.

Αν κάποιος αισθάνεται έντονη νοσταλγία, θα έλεγα ότι η διάθεσή του, όλος ο τρόπος ζωής του, επηρεάζεται σημαντικά.

Το να αναπολείς το παρελθόν είναι ένδειξη πως δεν είσαι ικανοποιημένος με το παρόν, ή τουλάχιστον ότι δε σου φαίνεται τόσο ευχάριστο όσο το παρελθόν. Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο είδος νοσταλγίας...

Η νοσταλγία για κάτι που δεν έχεις ζήσει ποτέ, αλλά ξέρεις περίπου πώς είναι και θέλεις να το ζήσεις.

Η νοσταλγία είναι ένα πολύ σημαντικό και δυνατό συναίσθημα, κι ας μην του φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Είναι ένα συναίσθημα που θέλει προσοχή.

Για παράδειγμα, συχνά τείνουμε να εξιδανικεύουμε το παρελθόν ή να φανταζόμαστε ένα τέλειο μέλλον, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο το ενδεχομένως αρκετά καλό —υπό το κατάλληλο πρίσμα— παρόν μας.

Είναι καλό να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε, παρά να εστιάζουμε σε ό,τι λείπει ή πέρασε και να νιώθουμε άσχημα γι' αυτό.

Όλα αυτά τα συναισθήματα φυσικά και επηρεάζουν ολόκληρη την προσωπικότητα, γιατί εκτός από συναισθήματα είναι πρώτα και σκέψεις.

6) Πολλοί θεωρούν πως η αυτοέκδοση στερείται ποιότητας.

Τι θα λέγατε στους υποστηρικτές αυτής της άποψης και τι σας οδήγησε σ' αυτήν την επιλογή;

Στους υποστηρικτές της άποψης πως η αυτοέκδοση στερείται ποιότητας θα έκανα την εξής διευκρίνηση: στερούνται ποιότητας ΚΑΠΟΙΑ βιβλία αυτοέκδοσης, όπως στερούνται ποιότητας και κάποια βιβλία "κανονικής" έκδοσης, ή απλά δεν ταιριάζουν και δεν ικανοποιούν όλους τους αναγνώστες.

Το αν φέρει ή δε φέρει τη στάμπα κάποιου εκδοτικού ή το ποιου τη στάμπα φέρει δεν έχει καμία σημασία.

Αυτή η νοοτροπία των Ελλήνων αναγνωστών καλό είναι να αλλάξει, ώστε να διαβαστούν και βιβλία που πραγματικά αξίζουν, όπως επίσης να υποστηριχθούν οι πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς.

Εκείνο που έχει σημασία είναι το ποιος γράφει, γιατί γράφει, τι γράφει και πώς το γράφει.

Θα μιλήσω εντελώς ανοιχτά... Αν είχα πληρώσει χιλιάδες ευρώ (γιατί ήταν πάνω από χίλια ευρώ οι προτάσεις που μου έγιναν, λόγω του ότι η συλλογή μου είναι πολύ μεγάλη: 120 σελίδες διαστάσεων 17×24), Το παιδί μέσα μου θα μπορούσε να φέρει τη στάμπα όποιου εκδοτικού επέλεγα ανάμεσα από δεκάδες. Κι αν ήμουν ο Καβάφης, οι εκδοτικοί που δε ζήτησαν χρήματα, πάλι θα μου έλεγαν ότι δεν μπορούν να εντάξουν το έργο μου στο εκδοτικό τους πρόγραμμα για τους δικούς τους λόγους (εμπορικούς-ποσοτικούς, αφού είναι επιχειρήσεις και λαμβάνουν αποφάσεις με κριτήριο το κέρδος), ανεξάρτητα από την αξία του βιβλίου.

Ας μην ξεχνάμε ότι και ο Καβάφης έκανε αυτοέκδοση (προς Θεού, δε συγκρίνομαι μαζί του, απλά τον φέρνω ως παράδειγμα).

Στην επιλογή της αυτοέκδοσης, λοιπόν, με οδήγησε η πεποίθηση πως η αξία του έργου μου είναι η ίδια είτε με αυτοέκδοση είτε με άλλη έκδοση και πως όποιος δε στέκεται στην επιφάνεια θα με διαβάσει είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.

Πόσο μάλλον όταν τα social media προσφέρουν την άμεση επαφή μεταξύ δημιουργών και αναγνωστών και το βιβλίο μπορεί να γίνει δικό τους στέλνοντας απλά ένα μήνυμα και επομένως δεν αποτελεί πρόβλημα ούτε η διάθεσή του. Επίσης, η άρνησή μου να πέσω θύμα εκμετάλλευσης πληρώνοντας υπέρογκα ποσά για κάτι που θα έπρεπε εγώ να πληρωθώ για τα κομμάτια ψυχής που έχω καταθέσει, τον χρόνο που έχω αφιερώσει και τη δουλειά που έχω καταβάλει για να δημιουργήσω τέχνη, ένα πνευματικό αγαθό που αξίζει περισσότερο από αμέτρητα υλικά.

Κι αν αυτό φαίνεται κακό, ας κατηγορήσουμε τότε και τους γιατρούς, τους ψυχολόγους, τους δασκάλους, τους παπάδες, τους κομμωτές, τους δημοσιογράφους, τους τραγουδιστές και γενικά όλους όσους αμείβονται για να προσφέρουν τις υπηρεσίες, το έργο ή την τέχνη τους. Δεν πάει έτσι.

Αν θέλαμε να πηγαίνει έτσι, θα έπρεπε να έχουμε ένα μη καπιταλιστικό σύστημα.

7) Τι θα αλλάζατε στον χώρο του βιβλίου και τι θα κρατούσατε το ίδιο;

Χα χα, εδώ γελάμε!

Μάλλον δε θα κρατούσα τίποτα ίδιο.

Μάλλον θα άλλαζα τα πάντα. Ο νοών νοείτω.

Δε θα επεκταθώ.

8) Πόσο σημαντική είναι η μουσική για εσάς;

Εάν είχατε να επιλέξετε ανάμεσα στη συγγραφή και τη μουσική, ποια θα επιλέγατε και γιατί;

Φαντάζομαι ότι αυτή η ερώτηση αφορμάται από το γεγονός πως έχω γράψει κάμποσα στιχουργήματα τα οποία έχω μελοποιήσει με τεχνητή νοημοσύνη και είναι διαθέσιμα στο YouTube, όπως τα τρία στιχουργήματα που βρίσκονται στην ποιητική μου συλλογή "Το παιδί μέσα μου" με QR code, ώστε να τα σκανάρει με το κινητό του ο αναγνώστης και να μεταφέρεται αυτόματα στο κανάλι μου στο YouTube, όπου μπορεί να τα απολαύσει και μελοποιημένα.

Σε αυτήν την κίνηση με οδήγησε αφενός η αγάπη μου για τα τραγούδια και αφετέρου η αίσθηση πως οι στίχοι αποκτούν άλλη υπόσταση όταν μελοποιούνται.

Λοιπόν, δεν περνάει ούτε μία μέρα χωρίς να ακούσω έστω και για λίγο μουσική, δηλαδή τραγούδια.

Αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στη συγγραφή και τα τραγούδια, θα επέλεγα τα τραγούδια, επειδή εμπερικλείουν και τον στίχο, την ποίηση, τις λέξεις, μας εκφράζουν πολύ και μας ταξιδεύουν με τις μελωδίες τους.

9) Θα θέλαμε να μάθουμε ποια είναι τα μελλοντικά σας συγγραφικά σχέδια κι αν σκοπεύετε να ασχοληθείτε και με κάτι διαφορετικό.

Με μεγάλη μου χαρά μπορώ να πω πως έχω σχεδόν έτοιμη άλλη μία ερωτική ποιητική συλλογή και ένα παραμύθι!

Στα πιο μακρινά μου συγγραφικά σχέδια βρίσκεται η ολοκλήρωση ενός θεατρικού έργου, μιας συλλογής διηγημάτων και ενός μυθιστορήματος (αυτού που είχα ξεκινήσει να γράφω όταν ακόμα πήγαινα σχολείο). Ωστόσο, όπως γίνεται ήδη αντιληπτό, η ποίηση είναι η βάση μου και θέλω να συνεχίσει να είναι.

Εξάλλου, αν καθίσω να ξεδιαλέξω και επεξεργαστώ έτσι όπως θέλω το ήδη υπάρχον υλικό στον υπολογιστή μου, δημιουργούνται τουλάχιστον άλλες τρεις ποιητικές συλλογές.

... για τον συγγραφέα

Ο Γιώργος Τσιβελέκος γεννήθηκε το 1997.

Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο και Δημιουργική Γραφή (μεταπτυχιακό) στο ΕΑΠ. Είναι επιμελητής βιβλίων. Ποιήματα, διηγήματα, καθώς και τρία από τα βιβλία του έχουν διακριθεί και βραβευθεί σε έγκριτους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Με τα διηγήματα «Άγγελος με διαβολικό χαμόγελο» (The dark legends of the world, Διάνοια, 2024), «Μια λέξη... χίλιες εικόνες» (Μια εικόνα... 2.000 λέξεις, ΧΕΝ Παιανίας, 2024), «Απρίλιος 2037 μ.Χ.» (Στιγμές έμπνευσης, τόμος Ι, Κέφαλος, 2024) και «Η κληρονομιά» (Ταξίδια από χαρτί, Skillbox, 2019), καθώς επίσης και με το χριστουγεννιάτικο παραμύθι «Μόνος στο σπίτι τα Χριστούγεννα» (Η ανθολογία των Χριστουγέννων, τόμος Ι, Κέφαλος, 2023) συμμετέχει σε ανθολογίες. Ποιήματα και άρθρα του δημοσιεύονται σε διάφορους ιστότοπους. Το Official Music Video στο YouTube «Η πιο όμορφη εικόνα» έχει σαν κατακλείδα το ομώνυμο ποίημά του. Κυκλοφορούν και τραγούδια εξολοκλήρου δικά του.

Εργογραφία:

• Το παιδί μέσα μου, Αυτοέκδοση, 2025

• Ο μικρός δασοφύλακας, Κέφαλος, 2024

• Παραμένων έρωτας, Sueño Books, 2024

• Ποιήματα σαν μπονσάι / 192 χαϊκού + 8 τάνκα, Sueño Books, 2023

• Οι τρεις μικροί Άι Βασίληδες, Ελκυστής, 2022

• Έρως νικημένε μάχαν, Οσελότος, 2022