Σπασμένος

Ξέρω τα χρώματα

που κρύβει ο ουρανός

όταν τα σύννεφα

γίνονται καπνός.

Με ένα τραγούδι

απ' της ψυχής σου τον σκοπό,

που όταν νυχτώνει

μοιάζει με λυγμό.

Κι είναι τα τραίνα

που βλέπεις να περνάνε

μέσα από πόλεις

τις νύχτες που γερνάνε

μικρά φωτάκια

νομίζω 3 Watt

κοίτα τη λάμψη τους

πως σβήνουν και πονάνε.

Κι είμαι σπασμένος...

Ένα καράβι

στα βράχια τσακισμένος.

Περνάει τους φάρους

δίχως να τους δει.

Δίχως μια άγκυρα

στον άνεμο πανί.

Χωρίς μια λέξη μέσα στη σιωπή.

Ως το πρωί...

Κώστας Κούκας 🌹