"Σκιές"

Τώρα που έμεινα μόνος κι ο ήλιος έχει πάψει να τριγυρνάει από δωμάτιο σε δωμάτιο, θα βγάλω από πάνω μου όλες τις σκιές που με περιγράφουν και θα βαδίσω ολόγυμνος σ’ ένα απόμερο δρομάκι, όπου δεξιά και αριστερά, θα υπάρχουν μονάχα κλειστά μαγαζιά και αναποδογυρισμένες καρέκλες-γιατί θα ’ναι Κυριακή πρωί και η καμπάνα θα χτυπάει πένθιμα-ενώ μία βρεγμένη γάτα με ανασηκωμένη την ουρά της, θα τρίβεται επίμονα στα κρύα πόδια μου, κι έπειτα…έπειτα για να μην σκέφτομαι εκείνο ή το άλλο, το χρήσιμο ή το παράλογο, το ψάρι ή τ’ αγκίστρι, θα κάνω σκέψεις σιωπηλές, σαν κάποιος που παραβρέθηκε ακάλεστος σε νεκρική λιτανεία, βουβός και άβουλος, όμοιος κι εγώ με το περιφερόμενο πλήθος, κι όταν κάπου-κάπου από τα σύννεφα θα δραπετεύει καμιά νωθρή αχτίδα, να ’ναι ετούτη η μόνη έγνοια μου.

Γιάννης Πολύζος🌹