Τώρα που έμεινα μόνος κι ο ήλιος έχει πάψει να τριγυρνάει από δωμάτιο σε δωμάτιο, θα βγάλω από πάνω μου όλες τις σκιές που με περιγράφουν και θα βαδίσω ολόγυμνος σ’ ένα απόμερο δρομάκι, όπου δεξιά και αριστερά, θα υπάρχουν μονάχα κλειστά μαγαζιά και αναποδογυρισμένες καρέκλες-γιατί θα ’ναι Κυριακή πρωί και η καμπάνα θα χτυπάει πένθιμα-ενώ μία βρεγμένη γάτα με ανασηκωμένη την ουρά της, θα τρίβεται επίμονα στα κρύα πόδια μου, κι έπειτα…έπειτα για να μην σκέφτομαι εκείνο ή το άλ

Ήταν Απρίλιος του ‘42, Σαββατόβραδο. Είχαμε στήσει τη μεγάλη τέντα στα περίχωρα της Μαδρίτης, κοντά στη συνοικία Πορτάθγο. Η τοποθεσία...

Γιάννης Πολύζος 1. Για ’μένα, θα ήτανε θείο δώρο να ’χα μία ερωμένη για την ερωμένη μου. Τάχα δεν ξέρω τι σημαίνει πόλεμος. Μέσα στις...

Έλα να ανέβουμε στο κεφάλι μιας καρφίτσας κι από εκεί αγκαλιά να ατενίσουμε τις μοιραίες κλωστές που με άδικο υφαίνουν τον κόσμο Γιάννης...

Όσα σου είπα, λέξεις στεγνές στη ραχοκοκαλιά. Τα μάτια σου, σ’ ένα λαμπύρισμα της θάλασσας τ΄ αντίκρυσα. Εκεί, ανάμεσα στα κύματα, με...

Εχθές, μάζεψα σ' ένα χαρτόκουτο όλες τις σημειώσεις μου. Σκέψεις, μάλλον ατυχείς, που πέφτουν ύστερα από μία σύντομη παράγραφο σ' έναν...

Είσαι εδώ; Κάποιες φορές ξεχνάμε να ζήσουμε κι αυτό είναι το πιο θλιβερό απ’ όλα αλλά ακόμα κι αυτή η στασιμότητα κάτι θέλει να πει-αν...

Κάθε που μ’ ακούς να γίνομαι ο άλλος, ρίχνε μου και μία σπρωξιά – με χέρι ή με λέξεις. Αν θες, μπορείς να καιροφυλακτείς κιόλας· απ’ το...

Μεταξένια θαμπάδα στο μέτωπο, υδάτινες ρυτίδες, γερασμένη καλόγρια θυμίζει απόψε η θάλασσα. Θηλάζει καρβουνόσκονη απόμακρων αστερισμών κι...

Έστρεψε το στιλβωμένο βλέμμα της και το έχυσε κατά τον δρόμο. Για λίγο έμεινε ασάλευτη, ολόγυμνη αντίκρυ στην αιώνια φωτιά. Μόνο εκείνη...