Ονειρεύεται...

Πηγαίνει στο δωμάτιο. Ξαπλώνει.

Ανάβει

ένα τσιγάρο.

Κοιτάει το ταβάνι.

Σκέφτεται.

Σβήνει το τσιγάρο.

Σβήνει τα φώτα. Κοιμάται.

Ονειρεύεται ότι το ταβάνι σιγά, σιγά χαμηλώνει

και τον πλακώνει, ότι το τσιγάρο του δεν έσβησε

ποτέ και το δωμάτιο έπιασε ξαφνικά φωτιά…

Ξυπνάει.

Ανάβει τα φώτα και τη βλέπει γυμνή

από πάνω του, με το τσιγάρο στα χείλη,

να χαμηλώνει και να καλύπτει επικίνδυνα

το πρόσωπό του με το σώμα της.

Γιώργος Καστρουνής, “Εκτος Ορίων”, Εκδόσεις 24γράμματα