Νύχτες του καλοκαιριού

Νύχτες καλοκαιριού και ζητάμε λίγες στιγμές.

Μέσα σε μια πόλη που άδειασε, να γεμίσουμε χαρές.

Να νιώθεις στα μαλλιά σου, ένα δροσερό αεράκι.

Σε μία νύχτα που γέμισε με αγάπη.

Λίγα αυτοκίνητα στους δρόμους και λιγοστοί διαβάτες.

Πουθενά κάποιοι δεν θα πάνε μα ονειρεύονται σε χάρτες.

Νύχτες καλοκαιριού, σε μια πόλη που μοιάζει με γαλήνιο τοπίο.

Νύχτες καλοκαιριού, όλα διαφορετικά στο ίδιο σημείο.

Λες και οι άνθρωποι, έχουν χαλαρώσει τώρα πιά.

Δεν σε ξέρουν, όμως ονειρεύονται και αυτοί, μια μικρή δροσιά.

Ένα ταξίδι ή μία βόλτα, κάπου με τον άνθρωπο που αγαπάς.

Ένα ταξίδι και κλείσιμο μίας πόρτας, σε ότι σε πόνεσε και δεν σε αγαπά.

Μοιάζει τόσο όμορφη η νύχτα απόψε, έχει έναν ερωτισμό.

Το ίδιο νιώθω κάθε φορά που μέσα στα μάτια σου κοιτώ.

Έτσι όπως σε κρατάω, έχοντας το χέρι σου στο χέρι μου σφιγμένο.

Άρχισα να χαίρομαι, γιατί κατάλαβα πως τίποτα δεν έχω για να περιμένω.

Αυτό που έχω είναι αρκετό, αισθάνομαι πολύ γεμάτος.

Έναν άνθρωπο να κοιτώ και στα δύσκολα να είναι βράχος!

Με το στόμα του να μου μιλάει, τόσο τρυφερά που να γιατρεύει όλες τις πληγές.

Με το βλέμμα του να με κρατάει και να μην έρχονται ποτέ οι βροχές.

Δεν θέλω κάτι άλλο ζητήσω, ούτε υπάρχει κάτι που ζητώ.

Μα αυτό το χέρι να κρατάω που έγινε η ζωή μου και ο λυτρωμός.

Για εσένα τα λέω όλα αυτά, που δεν χρειάστηκε τίποτα να αμφισβητήσω.

Αφού όλες τις αλήθειες σου τις έζησα και ότι μου έδωσες ήταν πριν στο ζητήσω.

Νύχτες καλοκαίρι, η ζέστη μοιάζει αφόρητη.

Ένα μικρό αεράκι, δες φέρνει την όαση.

Μια κουβέντα από τα χείλη σου, γιατρεύει κάθε πληγή.

Ένα χάδι σου ομορφαίνει ολόκληρη την γη.

Ένας ψίθυρος με ένα σ' αγαπώ, φέρνει την ευλογία.

Όλες οι λύπες έσβησαν και δεν θα ρθει ούτε μία.

Αυτές οι νύχτες του καλοκαιριού, για πάντα θα κρατήσουν.

Γιατί ο καθένας ζει, αυτό που το μυαλό κι η καρδιά του θα αποφασίσουν.

Μέσα σε έναν κόσμο, που θυμάται τόσο σπάνια την χαρά.

Ζητήσαμε την αγάπη και την ζούμε αληθινά.

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹