Νοσταλγία για την νοσταλγία...

Εικαστικός Artemisia Gentileschi

Νοσταλγούμε το οικογενειακό μας σπίτι

και επιστρέφουμε με την ελπίδα

της γαληνεμένης ψυχής

όμως ανακαλύπτουμε

ότι νοσταλγούμε

τα παιδικά μας χρόνια.

Το μυαλό κατακλύζεται από

αναμνήσεις παιδικές

ελπίδες που μας έτρεφαν

και χάθηκαν χωρίς να φθαρούν

οφθαλμαπάτες του χρόνου.

Η μνήμη είναι ποιητής

και εμείς νοσταλγούμε

την φωτογραφική ποίηση

όταν φωτογραφίζει στιγμές

όπως τις φαντάζεται

με την ψυχή στο πρώτο πλάνο

και τελικά τις πιστεύει.

Όταν η ευτυχία απαξιώνει

η δυστυχία ετοιμάζει βαλίτσες

με στόχο την έκπληξη

και μ’ όλη την κουστωδία της

εγκαθίσταται απροσκάλεστη και ανεπιθύμητη.

Αφήνει μερικές σκόρπιες στιγμές

στην ευτυχία από μεγαλοψυχία τάχα

αλλά με υστεροβουλία και ιδιοτέλεια

να εξευμενίσει την νοσταλγία

για ρουσφέτι

με σκοπό την ωραιοποίηση της

Έτσι νοσταλγούμε ένα παρελθόν

φανταστικό που νομίζουμε πως θυμόμαστε

που πιστεύουμε πως θυμόμαστε

που υποκρινόμαστε ότι θυμόμαστε

Νοσταλγία όμως και για το παρόν

όταν οι στιγμές είναι τόσο μαγευτικές

που ήδη τις νοσταλγούμε!

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΑΡΙΝΟΓΛΟΥ 🍁