Κανείς παραλήπτης...

Πότε στεριά και πότε θάλασσα,αντικρίζουν οι σκέψεις

μικρές αμαρτίες φτωχές 

είναι οι λέξεις.

Άλλοτε εύφορους βράχους  δρόσιζαν κύματα,

πάνω σε ξέρες συντρίμμια παράξενα ερωτήματα.

Στα πελάγη της μοίρας μερόνυχτα αφήνομαι, σε άδεια μπουκάλια μηνύματα πνίγονται.

Κανείς παραλήπτης...

Μπροστά μου υψώνονται

λευκές οι  σειρήνες,

αγάπης μαρτύριο 

φύγαν κι εκείνες.

Κανείς παραλήπτης..

Χρήστος Παναγιωτόπουλος 🌹