Εσένα διάλεξα...

Μέσα σε τόσες γυναικείες συντροφιές, το βλέμμα μου ξεχώρισε αμέσως εσένα.

Είναι πως βλέπεις εσύ τις παρέες τις διαλεχτές και τι ζητούσες μες του ονείρου σου το βλέμμα.

Ήξερα, ήμουνα σίγουρος σχεδόν, για το πλάνο της μετέπειτα ζωής μου.

Μόνο που δίπλα μου ήθελα εσένα να βλέπω σε κάθε νέα αρχή μου.

Ονειρεύτηκα να ζεις κοντά μου, την κάθε σου στιγμή.

Σκέφτηκα πως εσύ είσαι η αιτία για να πω 'Είναι όμορφη η ζωή'.

Δεν θα ζητούσα τίποτα αν ένιωθα ότι αυτό δεν με γεμίζει.

Το χέρι σου, το βλέμμα σου, ένας άνθρωπος που την μοναξιά γκρεμίζει.

Πόσο λυπήθηκαν τα προβλήματα, με την δική σου παρουσία.

Πόσο η αγάπη γιόρτασε με εσένα, που έδωσες στα μικρά τόση αξία.

Δεν σε βλέπω όπως θέλω, ούτε όπως σε κοιτάζει η ζωή.

Άλλα μάτια έχει η αγάπη, τυχερός όποιος με αυτά έχει δει.

Εσένα διάλεξα, ανάμεσα σε άλλες, ερωτεύτηκα κάτι που άλλο όμοιο του δεν είχα ξαναδεί.

Δεν ήταν μόνο το σώμα σου, τα μάτια σου, ήταν η ίδια σου η ψυχή.

Αυτή που δεν αλλάζει, όσα χρόνια και να περάσουν.

Είναι τόσο όμορφη, που τα όνειρα της, μαζί της θέλουν να γεράσουν.

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹