Δίας και Αφροδίτη 🌐🌟

Μια φορά κι έναν καιρό στο ηλιακό μας σύστημα δύο πλανήτες που βρισκόταν πολύ μακριά,

ήρθαν σε τέτοια τροχιά,

που συναντήθηκαν τα βλέμματα τους

και μια αιώνια κι ανέσπερη αγάπη μεταξύ τους γεννήθηκε.

Ο ένας λεγόταν Δίας

κι ήταν ο μεγαλύτερος πλανήτης

σε όγκο και διαστάσεις από τους υπόλοιπους.

Κινούνταν πολύ αργά στην τροχιά του σε σχέση με τους άλλους πλανήτες,

οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία του έδιναν κουράγιο και δύναμη

να συνεχίζει την πορεία του

και να μην σταματήσει.

Μάλιστα κάθε που κατάφερνε να ολοκληρώνει μια ηλιακή περιστροφή του,

τον ενθάρρυναν ακόμη περισσότερο με πολλά και ζεστά χειροκροτήματα.

Ο άλλος πλανήτης λεγόταν Αφροδίτη.

Ήταν η δεύτερη σε σειρά από τον ήλιο κι έχοντας αρκετά μικρότερο μέγεθος από τον Δία,

κινούταν με γρηγορότερη ταχύτητα πετυχαίνοντας πιο σύντομες περιστροφές γύρω του.

Επίσης ήταν το πιο φωτεινό αντικείμενο

στον νυχτερινό ουρανό

μετά τον ήλιο και την Σελήνη.

Αυτό δεν έμεινε απαρατήρητο από τον πλανήτη Δία

ο οποίος σε κάθε ευκαιρία

που το επέτρεπαν οι τροχιές τους έστρεφε το βλέμμα του πάνω της, ενώ μέσα του παρακαλούσε και προσευχόταν να τον προσέξει κι εκείνη.

Έτσι μια νύχτα που ο ουρανός ήταν αρκετά καθαρός και το φεγγάρι μεσουρανίς έλαμπε και τραγουδούσε,

οι τροχιές τους ήρθαν σε τόσο βολική απόσταση που άκουγαν αρκετά δυνατά το τραγούδι του,

το οποίο τους έκανε να γυρίσουν

κι οι δύο τους το πρόσωπό τους ταυτόχρονα προς την μεριά του.

Τότε για αρκετή ώρα,

συναντήθηκαν τα βλέμματα τους

κι οι καρδιές τους άρχισαν να χτυπούν γρηγορότερα θαυμάζοντας ο ένας την ομορφιά του άλλου.

Αν και βρίσκονταν πολύ μακριά,

η αγάπη που γεννήθηκε μέσα τους τούς έκανε να νιώθουν τόσο κοντά και δράττοντας της ευκαιρίας της μουσικής που αντηχούσε στο διάστημα,

άρχισαν να χορεύουν.

Μάλιστα, όσοι τους παρατηρούσαν από την Γη έγιναν μάρτυρες αυτού του υπέροχου και μοναδικού θεάματος.

Η αγάπη τους ήταν και παραμένει τόσο δυνατή που νίκησε και νικάει κάθε φυσική απόσταση.

Ζούνε κι απολαμβάνουν τη μαγεία της ανάμεσα σε εκατομμύρια αστέρια που φωτίζουν

όλο και περισσότερο

ειδικά γι’ αυτούς.

Από τότε το σύμπαν όλο συνεργεί, έτσι ώστε οι τροχιές τους να έρχονται όλο και πιο κοντά

και το φεγγάρι βοηθάει

το μέγιστο για τον σκοπό αυτό, καθώς συντονίζει με το ρυθμό του όλα τα αστρικά συστήματα.

Κι έτσι οι νύχτες έκτοτε έχουν γίνει πιο λαμπερές κι εντυπωσιακές,

καθώς τα αστρικά φιλιά των πλανητών που μοιάζουν με βεγγαλικά γεμίζουν

από άκρη σε άκρη το διάστημα.

Η αγάπη του Δία για την Αφροδίτη συνεχώς μεγαλώνει, αποδεικνύοντας αδιάψευστα ότι η αληθινή αγάπη μπορεί να νικήσει κάθε φυσική και νοητή απόσταση και κάθε φραγμό

με το μεγαλείο της και την ολοκληρωτικότητά της.

Τέλος, τούτη η ιστορία τους

έγινε τραγούδι

που το τραγουδούν οι Περσείδες καθώς πέφτουν,

για να απλώνεται η μαγεία της αγάπης

σ' όλο το ηλιακό σύστημα

και σ' όλο τον γαλαξία μας.

"Χόρευαν τη νύχτα οι πλανήτες

δίπλα στη σελήνη τη μικρή

και μαζί με φωτεινούς κομήτες

την έκαναν να μοιάζει μαγική.

Πλησίαζε ο Δίας την Αφροδίτη

δίνοντάς της αστρικά φιλιά

και με ερωτισμό σαν δυναμίτη

απλώνονταν στον ουρανό σαν βεγγαλικά.

Τι κι αν είχαν απόσταση μεγάλη

Τι κι αν τους χώριζαν έτη φωτός

μια ματιά τους και μόνο τους προκαλούσε παραζάλη

κι αρκούσε για να εξαλείψει το γιατί και το πώς.

Και τότε η απόσταση απλά

δεν είχε επίδραση καμία

στην αγάπη τους μπροστά

και το σύμπαν συνεργούσε όλο

για ν’ αλλάζουνε τροχιά.

Να βρίσκονται σε μια ευθεία

με βάση το φεγγάρι όσο πιο συχνά

και να γεμίζουνε απ’ των άστρων την μαγεία

για να έρχονται όλο και πιο κοντά."

Ροδοθέα Θεοτοκάτου💥🌟