Γέλα Ιούλη 💦
- ΒΑΣΣΙΑ ΜΗΤΡΑΚΟΥ

- Jul 24
- 2 min read

Γέλα Ιούλη,
κι έλα μες στο χορό μας,
στον κύκλο της χαράς,
έλα με βήμα ελαφρύ
να ζήσεις μέσα στη δίψα της καρδιάς
την ανάσα την πρωινή
Να τραγουδήσεις με τη μέρα που ξυπνά,
να χορέψεις με τον ήλιο που γυρνά στου βουνού τη σκιά
Να ψάξεις και να σκορπίσεις δροσερές σκιές
στα γιασεμιά και στις αυλές,
στα μπαλκόνια, στις καρδιές.
Γέλα Ιούλη,
στ’ ουρανού το γαλάζιο,
στης αυλής τη σιγαλιά.
Κέντα σύννεφα λευκά χαμογελαστά,
κάνε τη μνήμη
να μοσχοβολά βασιλικό
σαν μεσημέρι παλιό παιδικό
Φίλα τα παιδιά που παίζουν στην ακρογιαλιά πάνω στα βότσαλα,
κι ύστερα κρύψου
μες στο κύμα που γελά
και πες πως τίποτα δε χάνεται αληθινά
Γέλα Ιούλη
και στείλε φιλιά
στον ήλιο που στέκει ψηλά,
δώσε χρώμα στους ήχους της σιγής,
και ανάσα στη σκόνη της ψυχής.
Στων παιδιών τη φωνή να βουτήξεις,
Εκεί που το γέλιο σαν ποτάμι κυλά
και κάθε μικρή φωνούλα υψώνει, τραγούδι που δεν σταματά.
Γέλα Ιούλη,
περπάτα στα σοκάκια μιας ψυχής
όπου ο έρωτας γεννιέται
απ' το γάργαρο νεράκι της πηγής
κι έχει γεύση αλμύρας στα χείλη
Άναψε φώτα στα βράδια μου τα σκοτεινά,
λύσε του χρόνου τα δεσμά,
κι άσε τον έρωτα ν’ ανθίσει ξανά!
Τα στόματα
να πουν "Σ αγαπώ" δυνατά,
δίπλα στο κύμα
Γέλα Ιούλη,
μη φεύγεις ακόμα,
κράτα λίγο τον κόσμο ζεστό.
Έχει ανάγκη η ψυχή απ’ το φως,
να χαϊδεύει το σώμα
Κι η αύρα του ανέμου να λέει μυστικά,
δίπλα στο κύμα
Μείνε κοντά μας,
κάτω απ’ το πλατάνι,
δίπλα στο λιμάνι,
έλα στην ακρογιαλιά
μα στου Αυγούστου τη γλύκα μην μπεις βιαστικά
δώσε μας λίγο χρόνο ακόμα Ιούλη.
Πριν αλλάξει το σώμα,
πριν σιωπήσουν τα βλέμματα,
πριν χαθεί η μυρωδιά του καυτού μεσημεριού,
μείνε παιδί
κι άσε κι εμάς να ξεχαστούμε.
Κάνε χώρο στο τραπέζι του ήλιου,
Και στρώσε το με χρώματα,
στάξε όμως λίγη δροσιά,
του σταφυλιού τα αρώματα
και μείνε να γιορτάσουμε μαζί τη στιγμή,
που δεν επιστρέφει,
μα ποτέ δεν ξεχνά
του έρωτα τη γλύκα
και του Αυγούστου τη σκιά
Κι όταν φύγεις στο τέλος,
να φύγεις με γέλιο
μα να ξέρεις πως θα σε προσμένω
με χέρια ανοιχτά
και γεμάτη καλοκαίρι την καρδιά
Γέλα Ιούλη,
το καλοκαίρι είναι όνειρο από φως γεμάτο θάλασσα πλατιά,
που ξυπνά μες στα γέλια
και κοιμάται
αφήνοντας πίσω του
έρωτες απλωμένους στην ακρογιαλιά !!
Βάσια Μητράκου 🌹




Comments