Αμαρτωλοί...🌹

Κι ακούω.

Όλο ακούω τους λυγμούς  

των αμαρτωλών — αυτών που έσφαλαν,  

που πρόδωσαν, ίσως άθελα.

Που απέτυχαν 

και τώρα πληρώνουν κάθε αμάρτημα,  

κάθε παραστράτημα μ’ ένα δάκρυ, με λίγο αίμα, 

τόσο που να πονάει, να διαρκεί,

να παρατείνει 

τον πόνο.

Σιγά-σιγά τα στόματα αποκτούν δόντια,  

τα χέρια νύχια, τα μάτια φως.

Ο πόνος  

κρυσταλλώνεται.

Απολιθώνει ψυχή και σώμα.  

Σφίγγει τα χαλαρωμένα νεύρα και υψώνει  

το πνεύμα.

Οι αμαρτωλοί — αναμμένοι σταυροί,  

ανάβουν φωτιές, πυρπολούν τη νύχτα 

και καταρρέουν ελεύθεροι μες στο φως,  

μες στην κόλαση που άναψαν.

George Kastrounis

Εκδόσεις 24 Γράμματα 🌹