Ύφανε γύρω της
το μεταξωτό κουκούλι...
Ερμητικά να 'ναι κλεισμένο!
Συμπαγές!
Έξω να μείνει ο πόνος
Έξω κι ο θάνατος
Μακριά ο φόβος...
Μα να που ο φόβος
στο νήμα της τυλίγεται...
Μες στο κουκούλι εισέρχεται
κι έξω αφήνει
τη χαρά και τη ζωή...
Οι ανάσες λιγοστεύουν...
Τα μάτια της ανοίγει...
Όχι!!!
Δεν είναι σκουληκόμορφο ζωύφιο!
Χ ρ υ σ α λ λ ί δ α είναι!!!
Νύμφη χρυσού Φωτός!
Που μπορεί
τα κατασκευάσματα του Νου
να υγροποιεί...
Μια χαραμάδα δειλά ανοίγει...
Φ ω ς την πλημμυρίζει
κι ατενίζει
την Ο μ ο ρ φ ι ά του Απείρου
έξω από περιβλήματα
και προσκολλήσεις...
Της ασφάλειας σχίζει
τις ψευδαισθήσεις...
Και με Εμπιστοσύνη αφήνεται
στην έκσταση
του Κύκλου της ζωής...
Με φ τ ε ρ ά Α γ ά π η ς
διπλωμένα και υγρά
μια μεταμόρφωση μαγική
ξεκινά
Ο Ήλιος θερμαίνει τη ματιά της
και του Ανέμου η πνοή
στεγνώνει τα φτερά της...
Ώσπου διάφανη αναδύεται
σε χορεύτρια των αιθέρων
και την Ε λ ε υ θ ε ρ ί α αναπνέει
της καθαρής Ύ π α ρ ξ η ς ! ! !🦋
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΚΟΡΔΑΚΗ
コメント