💥Συνέντευξη στην Ιωάννα Σταθοπούλου/ Έλενα Ζερβοπούλου 💥

Συνέντευξη στην Ιωάννα Σταθοπούλου 

1. «Από την κάθε Μητέρα στην κάθε Κόρη» ένα λεύκωμα που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Ελκυστής. Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο, ποια ήταν η αρχική ιδέα πίσω από τον τίτλο του και πώς αντανακλάται στους συμμετέχοντες;

Απάντηση: Το λεύκωμα αποτελείται από σκέψεις που κάνουμε όλες οι μαμάδες και που λέμε στα παιδιά μας ανεξαρτήτως φύλου. Μαζί με μένα, έχουν γράψει ακόμα, έξι μαμάδες συγγραφείς και ένας πατέρας, από ένα κείμενο που απευθύνεται στις κορες τους αλλά και σε κάθε κόρη. Η ιδέα, όπως λέω και στο βιβλίο, ήρθε όταν είχα την μικρή μου κόρη στο νοσοκομείο με 42 πυρετό και χρειαζόταν να κρατήσω την ψυχραιμία μου, μιας που ο μπαμπάς της και η γιατρός, με κοιτούσαν σαν πληγωμένα ελάφια, χαχαχα. Γελάω τώρα, αλλά εκείνη την στιγμή ήταν λες και τη λύση για τον πυρετό του παιδιού, την είχα στο τσεπάκι. Οι σκέψεις εκείνη την στιγμή, ήταν πολλές. Εκείνη όμως που επικρατούσε έντονα, ήταν: Δεν μπορείς να βάζεις τον εαυτό σου σε προτεραιότητα γιατί πρώτα έρχονται τα παιδιά. Έχοντας την κόρη μου αγκαλιά - ήταν και η εμπνευση που χρειάζονταν, για το εξώφυλλο.- Η αγκαλιά και περιμένοντας τις εξετάσεις, πήρα την επιμελήτρια μου τηλέφωνο και της είπα την ιδέα μου. Κάπως έτσι, ξεκίνησε να στήνεται το λεύκωμα Από την κάθε μητέρα στην κάθε κόρη, όπου η κάθε μητέρα θα μπορεί να αφήνει τις δικές της σκέψεις.

2. Πώς είναι να συνεργάζεστε με τόσα πολλά άτομα για τη δημιουργία ενός τόσο συναισθηματικού και προσωπικού έργου όπως το λεύκωμα «Από την κάθε Μητέρα στην κάθε Κόρη»; Τι κρατάτε από αυτή τη συλλογική εμπειρία;

Απάντηση: Η συνεργασία μου με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, ήταν εξαιρετική και ενώ τα κείμενα είναι τοποθετημένα με αλφαβητική σειρά, δένουν αρμονικά. Από τη συλλογική εμπειρία κρατάω ότι όλοι είχαν την προθεση να γράψουν ένα κομμάτι της ψυχής τους, να το διαβάσουν κι άλλες μητέρες αλλά και πατεράδες. Δεν είναι εύκολο να κάνεις μια προσωπική κατάθεση και χαίρομαι που όλοι τους το έκαναν για το λεύκωμα. 

3. Πώς προσεγγίσατε τη συγγραφή του κειμένου σας; Ήταν μια εσωτερική εξομολόγηση ή πιο στοχευμένη προς τους αναγνώστες; Αν το λεύκωμα αυτό μπορούσε να διαβαστεί από τη μελλοντική σας εγγονή, τι θα ελπίζατε να νιώσει;

Απάντηση: Το κείμενό μου είναι σαν εξομολόγηση προς στα παιδιά μου, αλλά και σε κάθε παιδί που η μαμά του πέρασε από την επιλόχεια κατάθλιψη και πάλευε με όλες αυτές τις φωνές στο κεφάλι, ενώ έβλεπε το μωρό της και δεν ήξερε τι να κάνει. Που φοβόταν να ζητήσει βοήθεια. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις και να πεις ότι δεν νιώθεις χαρά με τη γέννηση του παιδιού. Το θεωρούμε δεδομένο ότι “πρέπει” να νιώθουμε χαρούμενες. Αν διαβαστεί από την μελλοντική μου εγγονή, θέλω να νιώσει όλο αυτό το αγκάλιασμα από όλους τους συμμετέχοντες.

4. Στο βιβλίο σας «Λόγια που σου χρωστάω…» χρησιμοποιείτε συναισθηματικό στίχο και εικόνες. Πώς επιλέγετε τα λόγια που θα μιλήσουν σε τόσους ανθρώπους; Ποιο συναίσθημα πυροδοτεί πιο συχνά τη συγγραφή σας; Αγάπη, θλίψη, ελπίδα ή νοσταλγία;

Απάντηση: Τα λόγια που επέλεξα να μιλήσω, ήταν τα λόγια που μίλησαν πρώτα σε μένα. Όταν το έγραφα δεν το έκανα με σκοπό να να εκδοθεί, ήθελα μόνο να ηρεμήσουν οι σκέψεις στο κεφάλι μου. Όλα τα συναισθήματα που με ρωτάτε, ήταν αυτα που πυροδότησαν τα Λόγια που σου χρωστάω. Οι εικόνες ήταν μια ιδέα του γραφίστα που σχεδίασε το εξώφυλλο. 

5. Έχετε δηλώσει ότι ξεκινήσατε να γράφετε στα 34. Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας και τι ήταν το πρώτο πράγμα που νιώσατε ότι «έπρεπε να βγει από μέσα σας»; Αν ξεκινούσατε νωρίτερα, τι νομίζετε πως θα ήταν διαφορετικό και ποια συμβουλή θα δίνατε σε μια μαμά που θέλει να αρχίσει να γράφει αλλά δεν ξέρει από που;

Απάντηση: Να πω ότι το γράψιμο ίσως ήταν και το τελευταίο πράγμα που πιστευα ότι θα κάνω στη ζωή μου, άρα η συγγραφή δεν θα μπορούσε να έρθει νωρίτερα. Είμαι από τους ανθρώπους που ενώ είχα μεγάλη φαντασία σαν παιδί, έφτιαχνα διαφορες ιστορίες και δεν μπορούσα ποτέ να γράψω έκθεση. Το πρώτο πράγμα που ένιωσα όταν έγραψα την πρώτη ιστορία μου, ήταν ελευθερία από ένα τσουνάμι συναισθημάτων (σσσ, ίσως τη δούμε σε μυθιστόρημα). Δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές. Το μόνο που λέω είναι, αν θες να το κάνεις, να το κάνεις. 

6. Πώς γεννήθηκε η ιδέα του blog Books & Freckles και τι σας ώθησε να το μετατρέψετε σε μια τόσο ενεργή διαδικτυακή κοινότητα; Ποια ήταν η πιο δυνατή συνάντηση – μέσω συνέντευξης ή παρουσίασης – που σας χάρισε;

Απάντηση: Καιρό πριν δημιουργηθεί το Books and Freckles, σκεφτόμουν ότι ήθελα να δημιουργήσω έναν δικό μου χώρο που να μιλάω για τα βιβλία των Ελλήνων συγγραφέων. Ο λόγος ήταν ότι μέσα από τα social έβλεπα αρκετούς να μιλάνε πιο πολύ για την ξένη λογοτεχνία και όχι για την Ελληνική. Όταν ξεκίνησα το blog δεν φανταζόμουν ότι θα έκανα τόσα πράγματα, πόσο μάλλον τις ζωντανές συνεντεύξεις. Κάθε στιγμή για μένα είναι ξεχωριστή και ευχαριστώ τον κάθε συγγραφέα γι’ αυτό. Υπάρχει όμως μια συνέντευξη που ίσως δεν πίστευα ότι θα έδινε στο blog και πόσο μάλλον όταν ήταν λίγος καιρός που είχε κυκλοφορήσει. Μιλάω φυσικά για την συνέντευξη του συγγραφέα Αυγούστου Κορτώ.

7. Πώς διαλέγετε ποια έργα θα παρουσιάσετε; Παίζει ρόλο το προσωπικό συναίσθημα ή πιο αντικειμενικά κριτήρια; Τι έχετε μάθει για τη συγγραφή και τον εαυτό σας μέσα από την κριτική βιβλίων άλλων δημιουργών;

Απάντηση: Διαβάζω όλα τα είδη, άρα στο blog θα δείτε τα πάντα σχεδόν. Όταν κάποιο βιβλίο δεν μου δίνει κάποιο συναίσθημα, δεν θα το κάνω άποψη και θα μιλήσω με τον συγγραφέα. Γενικά όμως αν ένα βιβλίο μου αρέσει πολύ ή όχι, φαίνεται από την άποψή μου. Το προσωπικό συναίσθημα εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει και τόσο, προσπαθώ όμως να είμαι αντικειμενική.

Μέσα από τη συγγραφή και τις απόψεις άλλων δημιουργών, έχω ανακαλύψει πολλούς κόσμους που κάθε αναγνώστης είναι έτοιμος να γνωρίσει.

8. Πώς ισορροπείτε ανάμεσα στη δουλειά σας ως νοσηλεύτρια, τη μητρότητα, το blog και τη συγγραφή; Ποιο είναι το μυστικό σας; Υπάρχουν στιγμές που θέλετε να τα αφήσετε όλα στην άκρη; Κι αν ναι, τι σας κρατά τελικά ενεργή σε τόσους τομείς ταυτόχρονα;

Απάντηση: Θα σας πω ένα μυστικό, όλοι μέσα μας έχουμε έναν Σούπερ Ήρωα. Χρειάζεται μόνο να τον ανακαλύψουμε. Πέρα από αυτό όμως, μπορώ να λειτουργήσω κάνοντας πολλά πράγματα ταυτόχρονα και για να τα κάνω όλα αυτά, δουλεύω με πρόγραμμα, το οποίο αρκετές φορές βγαίνει εκτός, όμως δεν με χαλάει καθόλου αυτό, μιας που το βλέπω σαν πρόκληση. Όλα αυτά έχουν και ένα πολύ μεγάλο καλό, με κρατάνε μακριά από την τοξικότητα που υπάρχει γύρω μας.

9. Ποια είναι η γνώμη σας για τον σημερινό χώρο της συγγραφής και των εκδόσεων στην Ελλάδα; Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι, τι θα ήταν; Και τι είναι αυτό που θα θέλατε οπωσδήποτε να μείνει ως έχει;

Απάντηση: Ωραία ερώτηση. Ο χώρος της συγγραφής δεν είναι αγγελικά πλασμένος και το ξέρουμε όλοι. Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσα να αλλάξω, μα το κυριότερο είναι όλη αυτή η τοξικότητα, είτε από συγγραφείς, είτε από εκδοτικούς, είτε από αναγνώστες. Αν κάτι θα ήθελα να δω από τους εκδοτικούς, αυτό θα ήταν, να κάνουν όλα αυτά τα ωραία event που κάνουν για τις ξένες κυκλοφορίες και για τους Έλληνες συγγραφείς. Τέλος να πω, ότι η χρονιά που έφυγε ήταν λίγο των αποκαλύψεων από πολλές πλευρές και εύχομαι να μην τις ξανά ζήσουμε.

10. Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Υπάρχουν νέα συγγραφικά σχέδια στα σκαριά ή δημιουργικές ιδέες που θα θέλατε σύντομα να μοιραστείτε με το κοινό σας;

Απάντηση: Υπάρχουν αρκετές δημιουργικές ιδέες που έχω σκεφτεί είτε μέσα από το Books and Freckles, είτε συγγραφικά. Εύχομαι να είμαστε καλά και να σας τις ανακοινώνω την κάθε μία στην ώρα της.

Για τη συγγραφέα...

Η Ελένη Ζερβοπούλου γεννήθηκε το 1986 στην Καλαμάτα, όπου και μεγάλωσε. Έχει σπουδάσει νοσηλευτική, την οποία αγαπάει, και δουλεύει σε γηροκομείο. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών. Της αρέσουν το κολύμπι, οι εκδρομές σε βουνά και το διάβασμα. Αγαπάει όλα τα είδη λογοτεχνίας, γιατί το καθένα έχει και κάτι να σου δώσει. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής στη Λογοτεχνία του Φανταστικού από το Tales of the Wyrd και στο τμήμα της Βέροιας με τον συγγραφέα Νίκο Αγαθαγγελίδη. Είναι beta reader και διαχειρίστρια του blog Books & Freckles, όπου αναρτά απόψεις βιβλίων, παρουσιάσεις, ζωντανές συνεντεύξεις στο YouTube, νέες κυκλοφορίες κ.α. Στο e-book Tales of the Mind Projects θα βρείτε μερικές ιστορίες της. Το 2022 κυκλοφόρησε από το Moonlight Tales το πρώτο της διήγημα, με τίτλο «Χουκ - Η ιστορία που δεν ξέρουμε», που περιέχεται στη συλλογή “And They Lived Happily Ever After?” Στο Fantasy Festival 2023, επίσης, κυκλοφόρησε η νέα συλλογή διηγημάτων με τίτλο “There Once Was a Myth”, στην οποία και συμμετέχει με το διήγημα «Το πιθάρι της ελπίδας», ενώ «Παρελθόν εστί Παρόν», είναι το συνεργατικό διήγημά της με τον Χρήστο Μαργέτα στη νέα συλλογή των Moonlight Tales, με τίτλο “Echoes of a Lost Time”. Το βιβλίο «Λόγια που σου χρωστάω...» είναι το πρώτο της βιβλίο, που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2024 από τις εκδόσεις Κάκτος, ενώ το βιβλίο «Από την κάθε μητέρα στην κάθε κόρη», είναι η δεύτερη νέα κυκλοφορία της, από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Συνέντευξη Ιωάννα Σταθοπούλου

Αρθρογράφος

Συγγραφέας