Νυχτώνει...

Έραψα ένα αύριο στο πουκάμισο σου,

ένα καλοκαίρι ανάμεσα στη μνήμη που ανατέλλει στα μάτια σου,

χωρίς κανόνες, χωρίς αμαρτία.

Έγραψα από ανάγκη για να θυμάμαι

τη συνήθεια από τα χείλη σου,

μέχρι το ξημέρωμα.

Κι ύστερα, θα σβήσω το φιλί

να μείνουν οι λέξεις.

Μην λερώσεις το πουκάμισο,

δεν πάλιωσε...

Κρέμασε το κάτω από το φεγγάρι

να φωτίζει τις νύχτες που τις

χώρισε ο χρόνος.

Αύριο...

εκεί στη θάλασσα του έρωτα.

Νυχτώνει....

Σωτηρούλλα Τζιαμπουρή 🌹