Είδα το πρώτο ρόδο,
που ήταν κλειστό
ήρεμο σιωπηλό.
Έτσι όμορφο, χωρίς δισταγμό,
να ανοίγει τα πεταλά του,
σιγά-σιγά, προσπαθώντας,
να προσελκύσει έντομα πολλά.
Δίνοντας απο την γύρη τροφή
σ' αυτά,άνθιζε ευτυχισμένο.
Και τ'αηδόνι,με λαμπρότητα,που κοιτά
απο ψηλά, κελαηδά χαρούμενο.
Ο αέρας διαπερνά, μέσα απο
των δέντρων τα κλαδιά.
Μοιάζει στο αυτί να ψυθιρίζει
χαϊδεύοντας το πρόσωπο σου απαλά.
Comments