Θυμήσου πόσες άγονες Σαβάνες περπάτησες χωρίς νερό και μάννα. Μέσα σε σιωπηλούς μαιάνδρους με κορμί τσακισμένο, σαν περιφερόμενο απόβλητο...

Μακάρι πάντα να 'φεγγαν γαλάζιες Κυριακές σε κάποιους κήπους μακρινούς των γκρίζων Φθινοπώρων.  Τ' ανθρώπου η ελπίδα  κοίτα πως αγκομαχά...

Απόψε σ'ονειρεύτηκα στην ξύλινη σχεδία σανίδα σωτηρίας. Στου ζόφου την αντάρα απελπισμένος ναυαγός πάλευες να επιζήσεις. Από την ξέρα...