Έτσι θα περάσει  και  τούτη  η νύχτα Όπως δηλαδή  οι προηγούμενες. Χωρίς κουβεντα! Κανείς δεν   έχει  να σου πει τίποτα Κι  η γη,  δεν λέει  να στεγνώσει, η  βροχή δεν σωπαίνει… Κρύφτηκαν  πάλι   οι   άνθρωποι, τον μαύρο ουρανό φοβήθηκαν Ατέρμονες  ώρες  έξω  λογομαχούνε. Ποια θα φυγαδέψει την ανελέητη βροχή; Ποια θα καταλαγιάσει τον θυελλώδη βοριά; Χορεύουν αδιάκοπα οι αστραπές! Τα πουλιά καταφύγιο ψάχνουν,  τα δέντρα σωριάστηκαν… Κατάκοπος κι εσύ, σε ένα κλειστό δωμάτιο Μά

Καραδοκούν πια οι Λύκοι σε κάθε γωνία.... Το παιχνίδι Λύκε Λύκε είσαι εδώ έχει τελειώσει.. Εσύ μόλις κέρδισες, τους έχεις ξεφύγει Νιώθεις περίεργα που σε αναγνώρισαν, σου έκαναν μάλλον την χάρη. Τώρα δεν έχεις λόγο να νιώθεις κυνηγημένος. Νιώθουν μόνο οίκτο για σένα... Ο επόμενος ρόλος που θα υποδυθείς διάλεξε να είναι αυτός της Κοκκινοσκουφίτσας. Σώθηκε και ακόμη ζει. Κάπου στην μέση της διαδρομής έγινε φίλη με τον λύκο. Και απο τότε γράφουν μαζί παραμύθια... μόνο για

Σε σκλάβωσαν οι ώρες Σαν βαρυποινίτης, υπομένεις καρτερικά την ποινή σου εκεί, παγιδευμένος. Προσεύχεσαι στο τελευταίο δευτερόλεπτο που μόλις μέτρησες. Απεγνωσμένα ψάχνεις τη δική σου Ανάσταση Ποτέ δεν συλλογίστηκες ότι το μεγάλο θαύμα γίνεται μονάχα όταν είσαι πραγματικά έτοιμος. Είναι γιατί δεν πίστεψες, πώς τα θαύματα θυμώνουν, όταν πια δεν τα πιστεύεις Εύα Γεωργίου 🌹

Γιατί ρε φίλε δεν είσαι καλά; Όλα … όσα γεννιούνται φθείρονται και αλλοιώνονται.. Εσύ, τι; Έκανες τον  πόνο  φίλο;  Δεν βλέπεις  τι γίνεται;  O Κίνδυνος ήτανε το κολλητό  φιλαράκι του Πόνου  πολύ πριν τον γνωρίσεις... Ζήλεψε   πολύ την φιλία σας Είναι εδώ  δίπλα… ελλοχεύει… Γι’ αυτό σου λέω... Πρόσεχε! Εύα Γεωργίου 🌹

Είμαστε εδώ, γράφουμε θρήνους για μισή πατρίδα, και αγρυπνούμε για την άλλη μισή. Eίμαστε εδώ με Αττίλα απειλή, μετράμε κατοχής...

Με πνίγει ο γυρισμός… Δεν είχαμε ποτέ άλλωστε τις καλύτερες σχέσεις Κλείνουμε αραιά, αναπόφευκτα ραντεβού, τελευταία έγιναν σπάνια Στο...

Τρικλίζουν πάλι οι λέξεις, στο πάτωμα μιας αμήχανης πασαρέλας Χορεύουν ασθενικά σε κατευθυνόμενα πια βήματα Ευλαβικά το ένα χέρι σκύβει...

Αδελφέ μου, μην ανησυχείς Δεν θα πεθάνεις μόνος και αβοήθητος Μην σε τρομάζει ο τραυματισμός... Καμιά πληγή σου δεν θα μείνει ανοικτή...

Ναι.. ήξερα από την αρχή ότι θα ήταν σύντομο... Άρχισε όμως πολύ όμορφα και ήθελα να το ζήσω μέχρι το τέλος. Να δω όλες τις εικόνες,...

Μόνιμος εχθρός το ξυπνητήρι! Αυτό που θες να πετάξεις στο πρώτο κτύπημα μα δεν βρίσκεις ποτέ τη δύναμη... Αυτό που κτυπάει με...

Ανάμεσα σε δυο γυάλινα σπίτια η νύχτα σέρνεται. Πότε στο ένα πότε στο άλλο. Ακούραστος ο καθρέφτης σου γνέφει κάθε φορά πως κάτι...

Αφιλόξενο το σπίτι Δεν χωράει κανέναν.. Ούτε συγγενείς ούτε φίλους Στην  εξουσία της προσταγής καταρρέει ο χρόνος. Περίλυπος  του σπιτιού...

Εύα Γεωργίου 🌹 Αμίλητη μέρα Βουβές οι ώρες, περίμεναν νωχελικά το ηλιοβασίλεμα Δεν χώρεσε τίποτα η γιορτή Ούτε αγκαλιές, ούτε φιλιά...

Θέλω να γράψω ένα ποίημα που να χωράει μόνο εσένα… Να μετράει τα βήματα σου Να ξετυλίγει ανεξιχνίαστα ίχνη Ματωμένα πόδια ανήμπορα να...

Καμιά συγγνώμη δεν χωράει στην φρίκη Καμιά συγγνώμη για το έγκλημα δεν περισσεύει Εύα Γεωργίου 🌹 Μόνο ντροπής λόγια χωράνε Και οργής...

Αδιάφορη της μόδας σε άδειους δρόμους Ακαλαίσθητη στο κεφάλι η μαντίλα, μα αρκεί Δυό τρεις παράλληλες άγνωστες φιγούρες στον απέναντι...

Πιο πολύ μου αρέσουν οι καληνύχτες Η τελευταία λέξη πριν το απόλυτο σκοτάδι όταν όλα πια σωπαίνουν πίσω απο τις κλειστές κουρτίνες Η...

Ήθελα να γράψουμε κάτι μαζί έτσι, για να ‘χει δίκαιη μοιρασιά. Τελευταία γράφω μόνο για σένα κι όλα ίδια μοιάζουν. Περίεργα με...

Υγρές φωτογραφίες κοιτάχτηκαν κατάματα και διαλύθηκαν Ούτε το βιβλίο άντεξε σωριάστηκε κατάκοπο Μόνο λίγες ναρκωμένες αναμνήσεις...

Κάθε που βρέχει σκορπιούνται, γίνονται ένα με τα φυλλοβόλα, τα άλλα μισά  ασφυκτιούν   πνιγμένα  σε  σταγόνες  βροχής. Ολόκληρα...