ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΈΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ....ΠΟΤΕ ΠΙΑ.......... ΓΥΝΑΙΚΑ Οι στιγμές που σε αγγίζω οι πράξεις του έρωτα, των νησιών οι συστάδες μέσα στο ολόκληρο των ονείρων, με τις ιδεατές γραμμές που χαράζει η πένα, είναι σαν τα λόγια εκείνα που, ίδια με ουράνιο τόξο βγαίνουν στην ηρεμία των συναισθημάτων (αν και τα συναισθήματα δεν ηρεμούν ποτέ) και σε αισθάνομαι τόσο όμορφη που λες και μια αδάμαστη οπτασία με εξουσιάζει ανθρώπινα, και

Τα υφαντά του πόθου μας τα έδωσα στον ήλιο να ζεστάνει. Τα κρέμασα σε κλάρα λεμονιάς. Ήταν το άρωμα ακόμη του κορμιού σου, τόσο νωπό λες και δεν πέρασε στιγμή, που άπλωσε στο πρωινό σαν τον αέρα. Μοίρασα τις αλήθειες μας όπως θα μοίραζα το βιός. Ήταν απτή η ομορφιά σου. Ήταν γιομάτες όλες μας οι εκφράσεις, από του πάθους τις ακμές. Ο έρωτας, καθόταν στο "καθιστικό "του χρόνου με έκφραση θριαμβευτή. Ακόμη οι αισθήσεις καν, δεν είχανε κουρνιάσει. Ούτε του πάθους οι ορμές, καταλ