Και πώς μου 'λείψες και πώς σ' έχασα αλλά εσύ εκεί προστάζεις το πουθενά μακρινά φαντάστηκαν όσα θέλησες - Άχρηστο όπλο η συνήθεια, σκοτώνει καί το πιο όμορφο μέρος Και η αβεβαιότητα σαν κάποιο χρώμα μοιάζει Και εάν κάτι κάπως να τρομάζει Κατά πόσο μοιάζει σαν να 'ναί αληθινό Κατά πόσο θές να πιστεύεις εάν όντως υπάρχει. Πάνος Βαρνάβας 🌹

Των δακτύλων μου τα άκρα στο πρόσωπό σου, μακάρι να ταξιδεύουν Σαν θρόισμα φύλλων να χορεύουν με μιά σου πνοή Μια χάρη που έχουν μια επιθυμία, παράξενη Το σκοτάδι απέκτησε φώς. Και ο κόσμος μοιάζει... διαφορετικός. Πάνος Βαρνάβας 🌹

Η ευχή δύναμη αγάπης είναι φωτοστέφανο. Γίνεται κάλυμμα, φροντίδα εκεί που δεν το περιμένεις μα νιώθεις περίεργα, κανονικός νιώθεις την ιδιαίτερη ελευθερία και όταν το σύμπαν ανοίξει διάπλατα τις πύλες εκείνες μίας ψυχής, ανάστασης τότε βαθειά μές την καρδιά κράτα τες να ριζώσουν ... να σώσουν όσα δεν είχαν ελπίδα. Πάνος Βαρνάβας 🌹

Αναβάλλω... Αναβολή της έννοιας σκέτη απομίμηση στο τι δεν κάνω δε μοιάζει για λάθος μα ένδειξη διαμαρτυρίας στη κάθε ημέρα. Αν και το ρολόι άλλος.. το κουρδίζει. Τα γρανάζια λειτουργούν.. Ακόμα. Πάνος Βαρνάβας 🍂

Δεν έλειψαν, όχι. Μήτε τα ταξίδια. Μήτε οι ατελείωτες διαδρομές. Κι όλες είχαν ένα παράγοντα κοινό. Να δυσκολεύει η αρχή μα εσύ να κρατάς, το μεγαλείο της στο τέλος. Τριγύρω σαν ταινία πάνε και έρχονται οι ζωές μας.. μέσα στων άλλων. Ευάλωτα νιώθεις όσο κάποιος εθισμένος. - Όμως για λίγο, σκέψου... - Κάτι καταφέραμε. Να βαδίζουμε στη κάθε μέρα, ξεχωριστά. Κάτι για να πούμε. Πως τελικά... Όμορφα ήταν. Πως ο χρόνος σαν πέρασε, δεν μας γέρασε την ψυχή. Μια ανατολή... για να υπ

Και ξυπνούσα κατάκοπος σχεδόν... πιασμένος, σχεδόν... συναισθήματα σ' ένα άσχημο ρόλο, παρατημένος. Και μετά, τί, Τι γίνεται.. Μετά...

Και είναι τόσα που βλέπω μπροστά μου να έρχονται σαν μια αίσθηση ενός ροδοπέταλου. Να τα κοιτάς, και ακόμη όταν κοιμάσαι... να σε κάνουν...

Φωτογραφία : αρχείο Σωτηρούλλα Τζιαμπουρή Τα βράδια χαμηλώνουμε τα φώτα σιωπηλά μορφή η σκέψη παίρνει. Πολλές φορές, παιχνίδια κάνει ....

Το Σάββατο της ανεμελιάς το τελευταίο .. σκέφτηκες . Τριγύρω μια νευρικότητα αυτή του γυρισμού. - Πόσες όμορφες στιγμές... Έχουμε...

Και γύρω στα μεσάνυχτα, να βγάζει ένα αεράκι. Δεν ακουμπά το δέρμα , απλά νιώθω το κύμα να γνέφει στην ακτή. Τόσο ήρεμο ... που έρχονται...

Κι εάν θα μπορούσα να κάνω απολογισμό, ένα σίγουρο υπάρχει. Πως εαυτό έδωσα και αγαπήθηκα , με όρους ασύμφορους στον χρόνο. Εξάλλου.. Τι...

Κάπως έτσι αρχίζουν , ξαφνικά... Εκεί που δεν το περιμένεις. Δίχως πολλές ερωτήσεις, τυμπανοκρουσίες . Εκεί που νόμιζες πως ο καιρός δεν...

Σε ένα φεγγάρι σε κάποια άστρα, που βασιλεύουν. Είναι κρίμα οι ψυχές απόμακρες να μένουν. Κι αν δεν λάμψει της αγάπης, το φανάρι όσα...

Μέσα από τους τοίχους.. τι να δω εγώ ; τι να δείς κι εσύ; Χαθήκαμε. Μέσα σε υποσχέσεις, μέσα σε κούφια λόγια. Στου καιρού το φιλότιμο στα...

Τις τιμάς τις στιγμές που ζείς. Όχι για το "πρέπει" μα για το λόγο που διαλέγω. Εκεί που ευλογία μοναχά μπορώ να νιώσω. -Να μου...

Έρωτας... Να διασχίσεις ποιο μονοπάτι; Εκείνου του πάθους, του παράφρονα ακροβάτη; ή εκείνου του λάθους γεμάτο με ψευδαισθήσεις. Πρόσωπα...

Κάποτε γύρω από το τραπέζι μαζευόμασταν γνωστοί και φίλοι. Θυμάμαι πως έφερνε την τούρτα η μάνα γεμάτη καμάρι, που από το προηγούμενο...