Σαν τον κλέφτη σε κοιτάζω στην σκιά σου εστιάζω μην κοιτάς Μην κοιτάς που σ' αγαπάω και τα χέρια μου κτυπάω να γελάς. Μου χεις λείψει και πονάω μην σκιάζεσαι γερνάω μην πονάς Η ζωή μου στα συντρίμμια Κι αγάπη μου στην γκρίνια να τολμάς. Κόκκαλο 'μαι που λυγάει λυγάει μα δεν σπάει θα στο πω στρατιώτης που γυρνάει στα μετόπισθεν ξεσπάει σ' αγαπώ... Μάτια μου εγώ κερνάω απάνω μου ξεσπάω να μιλάς να μιλάς για τα παλιά μας τα ουράνια φιλιά μας να κοιτάς... Αντριάννα Περικλέους Ονο