Στο χάδι του ανέμου  ένιωσα να γεννίεσαι σαν φως πρωινό. Να ντύνεις τα βλέφαρα  με φρέσκια ελπίδα. Να περνάς και σβήνεις   τη μορφή σου...

Ιωάννα Σταθοπούλου Σήμερα ο κόσμος φοράει το προσωπείο της φαντασίας. Η αλήθεια τρεκλίζει, μεθυσμένη απ’ τις λέξεις και το ψέμα χορεύει...

Σαν άνθος κερασιάς η ομορφιά της. Χορεύει μέσα στης νύχτας τη σιγή. Σαν κύμα πάνω σε μετάξι απαλό χάνεται η σκιά της το πρωί. Χείλη...

Διάφανος δρόμος στη ροή του χρόνου ακούραστη γραμμή. Σαν λάβα που χαράζει ρυτίδες στο χρόνο. Ταξιδευτής σε κόσμους μακρινούς. Μουσκεύει...

Καθίσαμε και μετρήσαμε τις ώρες, τις στιγμές, τις λέξεις που δεν είπαμε. Μετρήσαμε τις άγρυπνες νύχτες που τα σώματα καίγονταν στον...

«Και τι είναι, αλήθεια, η αγάπη;  Θέλω να μου πείτε όλοι σας! Γιατί δε μπορώ να την αγκαλιάσω παρά μόνο τη γεύομαι αυτές τις λίγες...

Όταν η ζωή γεννά ελπίδα το σκοτάδι διαλύεται. Η σπίθα γίνεται φωτιά κι ο φόβος πάγος που λιώνει. Απ’ την πνοή της άνοιξης παντού σκορπάει...

Πυγολαμπίδες   Στου δειλινού τη σιωπηλή στιγμή, πυγολαμπίδες γεννιούνται στη γη. Μικρές φωτιές, χορός μυστικός, σαν άστρα που έπεσαν σε...

Πάνω από των προβλημάτων την ταραχή. Πέρα απ’ του νου την ανησυχία, ταξιδεύει η σκέψη του, με φτερά αγγέλων. Κόσμους υφαίνει, όνειρα...

Εκείνο το χριστουγεννιάτικο βράδυ η ασημένια νύχτα κάλυπτε σα μαύρο πέπλο την πόλη. Το φεγγάρι έμοιαζε με λευκό μαργαριτάρι καρφωμένο σ’...

Δεν ήξερε πως ήταν να ζεις χρωματιστή ζωή, μιας και η δική του ήταν πάντα ασπρόμαυρη. Έτσι άρχισε να ζωγραφίζει πίνακες γεμάτους χρώμα με...

Ο πόνος της ψυχής κι ο πόνος του σώματος. Υπαρκτός στο νου κι ανύπαρκτος στα μάτια. Γεννιέται στην καρδιά κι απλώνεται στις φλέβες. Σα...

Κάποτε με ρώτησαν ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Θυμάμαι πως απάντησα η μοναξιά. Ένιωθα τόσο μόνη τότε.  Άργησα να καταλάβω πως...

Κάποτε με ρώτησαν ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Θυμάμαι πως απάντησα η μοναξιά. Ένιωθα τόσο μόνη τότε.  Άργησα να καταλάβω πως...

Θα ήθελα να είσαι ο λόγος που σηκώνομαι και πέφτω στο κρεβάτι μου. Θα ήθελα να είσαι ο ήλιος που θα φωτίζει τα σκοτάδια μου. Θα ήθελα να...

Ο χρόνος κυλάει γοργά στα αυλακώματα της μοίρας. Καταλήγοντας στης Στήγας τα νερά να παρασέρνει στιγμές και πρόσωπα. Ώσπου θα έρθει μια...

Περνάς μπροστά μου σε ανύποπτο χρόνο Άπιαστο όνειρο στων ανθρώπων τον τόπο Με μια ματιά μαχαιριά στην καρδιά με καρφώνεις Βαθιά με...

Βουλιαγμένη εδώ και χρόνους επαχθείς. Σε απέλπιδα νερά μιας θάλασσας νεκρής. Μοιάζω σαν ένα ναυάγιο, που έφτασε στον πάτο των ελπίδων....

Καλά φίλε, έχω βρει ένα ρομποτάκι, άλλο πράγμα! Τι να σου λέω; Είναι σχετικά μικρό, αλλά με πολύχρωμα κουμπιά, μεγάλο τηλεχειριστήριο και...

Στις όχθες του ποταμού σου κάθισα και έκλαψα με μαύρο δάκρυ. Τόσο που ανέβηκε η στάθμη από τα ρηχά σου τα νερά. Κι όσο συνέχιζε το δάκρυ...